ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ.1

1.ΣΑΡΙΔΑΚΗΣ (ΜΑΥΡΟΣ)-ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ Γ. (ΦΩΤΟ ΑΝΥΦΑΝΤΗ)
ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΝΤΟΧΩΡΙΑΝΟΥ ΜΟΥ ΛΕΥΤΕΡΗ.
Οι ιστορίες των παλαιών χρόνων, εκτός από αυτο το νοσταλγικό στοιχείο που τις διακρίνει, είναι πιστεύω και πολύ χιουμοριστικές. Η παρακάτω ιστορία που μου την διηγήθηκε ένας χωριανός μου που ήταν παρών στο περιστατικό, δίνει πολύ εύστοχα το στίγμα:

Στα μέσα της δεκαετίας του '50 στο Βουλγάρω σε ένα πανηγύρι, έπαιζαν δύο τρανές ζυγιές. Ο Ναύτης με τον Σημαντηρά και ο Μαύρος με τον Κουτσουρέλη.Κόσμος πολύς, γλέντι καλό και οι 2 ταβέρνες του χωριού γεμάτες από πανηγυριώτες. Ο Μαύρος, είχε λαμπρό χαρακτήρα,φημίζονταν για τα χουβαρνταλίκια του και τις αγαθοεργίες του, παρόλο που κι ο ίδιος ήταν φτωχός. Και ώς καλοκάγαθος, την είχε πατήσει ούκ ολίγες φορές με "δανεικά κι αγύριστα". Τελείωσε λοιπόν το γλέντι, κι ο Μαύρος με τον Κουτσουρέλη κατέβηκαν στα καφενεία να πιούν ένα καφέ πρίν πάρουν το δρόμο για τα σπίτια τους. Εκεί λοιπόν τους πλησίασε ένας χωριανός, κι ο διάλογος που ακολουθεί είναι απολαυστικός:

-"Γειά σας λεβέντες μου, να χαρώ τα όργανα σας, περάσαμε καταπληκτικά".
Απαντά κι ο Μαύρος
-"Να'σαι καλά κουμπάρε, κάθισε να σε κεράσουμε έναν καφέ".
Κάθεται λοιπόν ο χωριανός κι άρχισε να λέει:
-"Εγώ κουμπάρε Νικολή, σας υποστήριξα σήμερα στο πανηγύρι, έφερα 2 παρέες 10 άτομα και χορέψαμε και αφήσαμε και καλό λογαριασμό".
Και του κάνει κι ο Μαύρος:
"-Νά'σαι καλά, σε ευχαριστώ πάρα πολύ.Πες μου τα νέα σου, η φαμίλια σου τι κάνει, όλα καλά;"

Απαντά ο χωριανός - πονηρός - ξεψυχισμένα:
"- Ήντα καλά μωρέ Νικολή......έχω την πεθερά μου αρρωστάρα, πρέπει επειγόντως να τηνε πάω σε γιατρούς, θέλει φάρμακα, μα δεν με φτάνουν οι παράδες, πήγε κακά η βεδέμα φέτος και δεν πούλησα πολύ λάδι κι έχω και έξι στόματα να θρέψω. Κι αν δεν γίνει σύντομα η ενέργεια με τους γιατρούς, πάει η κακορίκη, θα την χάσουμε".

Ο Μαύρος,πονόψυχος καθώς ήταν, του λέει:
"- Άκου τι θα κάνουμε. Εμείς 2-3 μέρες τώρα, παίξαμε σε γλέντια κι έχω απάνω μου κάμποσα λεφτά. Θα σου δώσω κανά 2 κατοστάρικα να κάμεις την δουλειά σου και να την γλυτώσεις την κακομοίρα την πεθερά σου, κι όταν θα τα έχεις διαθέσιμα, μου τα επιστρέφεις".

Ό άλλος ο πονηρός ο χωριανός, μόνο τα μουστάκια του δεν γελούσανε κι άρχιζε τα ευχαριστήρια:
"- Να΄σαι καλά κουμπάρε Νικολή,κι ο Θεός να στα δίνει τριπλά και μην ανησυχείς,μόλις θα τα έχω, θα στα γαήρω πισω".

Στην κουβέντα ήταν κι ο Κουτσουρέλης, κι ως πιο πονηρός και κατεχάρης λοιπόν, πήρε τον λόγο και σχολίασε:

"- Βρέ συ, για την πεθερά σου μιλάμε τόσηνα ώρα; Γι'αυτήν θές τους παράδες;"

Απαντά ο χωριανός:
"-Ναί μωρέ, για αυτή την κακορίζικη τα θέλω, να την πάω στους γιατρούς μην πεθάνει".

Και του απαντά ο Κουτσουρέλης:
"Και δεν την αφήνεις μωρέ να ποθάνει να πάει στο γέρο το διάολο να ησυχάσεις κι εσύ;"

Και μπαίνει κι ο Μαύρος και λέει:

"Το σωστό, σωστό,καλά ΄τα λέει ο Γιώργης. Οπότε, αντί για 2 κατοστάρικα, νά, πάρε 20 δραχμές να πάς μπάρε μου να πάρεις δύο κιλά στάρι για τα κόλυβα".

Ο χωριανός έμεινε σύξυλος, την πάτησε γερά, έσκυψε το κεφάλι και πήρε δρόμο.