Γεννήθηκε το 1908 στο Καστέλι Κισσάμου του νομού Χανίων. Από μικρή ηλικία έδειξε την κλίση που είχε στο θέατρο και έτσι σε ηλικία 20 ετών πρωτοεμφανίστηκε με το "Θίασο των Νέων". Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1932, προσλήφθηκε στο Εθνικό Θέατρο από το οποίο έφυγε 8 χρόνια αργότερα, το 1940, λόγω στράτευσης.
Κατά την διάρκεια του εμφυλίου εξορίστηκε για πέντε χρόνια, 1974-1952, και επέστρεψε το 1952 με τις "Δελφικές Γιορτές".
Το 1955 ίδρυσε το "Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο" στο Πεδίο του Αρεως με μεγάλη επιτυχία. Στο θέατρο αυτό "ανέβασε" επιτυχίες όπως: "Αγαπητικός της βοσκοπούλας", "Η Αντιγόνη της Κατοχής", "Ο Πατούχας", "Το κορίτσι με το κορδελάκι" αλλά και το "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται", και "Χριστόφορος Κολόμβος".
Το 1973 προσλήφθηκε και πάλι από το Εθνικό Θέατρο και πρωταγωνίστησε σε έργα όπως "Οθέλλο" και "Δον Κιχώτη", ενώ έπαιξε και στην Επίδαυρο με έργα όπως "Οιδίποδα τύραννο" (1973) και "Προμηθέα Δεσμώτη" (1974)
Το 1977 επανίδρυσε το "Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο" και έπαιξε έργα κλασσικού ρεπερτορίου, "Φθινοπωρινή ιστορία" του Αρμπούζωφ μαζί με την Έλλη Λαμπέτη και "Οι τελευταίοι" του Γκόργκι. Οι μεγάλες επιτυχίες του όμως ήταν ο "Πρόσπερο" (1947), ο "Προμηθέας" (1952), ο "Μίσκιν" και "Ντά" (1981-82).
Μεγάλη ήταν η συμμετοχή του και στον κινηματογράφο από το 1928 έως και τον θάνατο του με επιτυχίες όπως "Το λάβαρο του '21" "Μαρίνο Κοντάρα", Συνοικία το όνειρο", "Ηλέκτρα¨" και "Ταξίδι στα Κύθηρα" .
Συνεργάστηκε με όλους του μεγάλους καλλιτέχνες της εποχής του, Μ. Βολανάκη, Σ. Ευαγγελάτο, Α. Βαλάκου, Μ. Μερκούρη κ.α. ενώ ανεπανάληπτες ήταν οι εμφανίσεις του σε αναγνώσεις κειμένων και ποιητικού λόγου.
Θεωρείται και όχι άδικα από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της Ελλάδας χάρις και στις ικανότητες του αλλά και την μακροχρόνια πορεία του στο χώρο σχεδόν πάντα με επιτυχία
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΕΙ Ο ΜΑΝΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΛΑΓΟΥΤΟ Ο ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΛΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου