ΣΚΟΠΟΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΑΥΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΧΑΝΙΩΝ ΚΡΗΤΗΣ.Η ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΒΑΣΗ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ,ΙΣΤΟΡΙΚΑ,ΜΟΥΣΙΚΑ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ.

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

1823 ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΦΡΟΥΡΙΟΥ ΤΗΣ ΚΙΣΣΑΜΟΥ

1.ΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΗΣ ΚΙΣΣΑΜΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ
Πατήστε παρακάτω για το χρονικό

ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΙΣΣΑΜΟΥ - ΝΕΟΣ ΑΡΜΟΣΤΗΣ Ο ΤΟΜΠΑΖΗΣ.

1 Ιανουαρίου 1823 οι κεφαλές της Κίσσαμου με επιστολή τους προς την Καγκελαρία Σφακιων ζητούν όπλα και βοήθεια για την λευτεριά τους.

Οι πρόκριτοι Κίσσαμου: Από Δρακώνα Μιχαήλ Φορτσάκης, από Καλουδιανά Γεώργιος Κουβαρίτης, από Τοπόλια Ιερομόναχος Αποστολάκης, από Καλάθαινες Γιάννης Δεσποινάκης, από Παλαιόκαστρο Δημήτριος Αρχοντάκης, από Μεσόγεια Ξηρούχης Προεστός, από εννέα χωριά και Σελοράχη Γιάννης Χαρτσούλης, από Αμυγδαλοκέφαλο Αντώνιος Πατιστάκης, από Κούνενη Δασκαλογιάννης, Παπαμανώλης και Αντώνης Μεταξάς, από Έλος Αρχοντογεωργάκης. Η επιστολή στάλθηκε με το Γιαννιό Μενιδάκη με προτροπή να βρει τον Κωνσταντή Τσιάκη(μάλλον ο Τσιάκης ήταν Σφακιά) για να την δώσει στην Καγκελαρία στο Λουτρό.

Η απάντηση στάλθηκε 7 Ιανουαρίου από τα μέλη της Καγκελαρίας Χ. Ι. Πωλιουδάκης, Ανδρέας Κριαράς και Σήφης Βουρδουμπάς και έλεγε ότι θα στείλουν 1000 τουφέκια μέσω θαλάσσης και να τα παραλάβει ο καπετάν Γεωργάκης Δρακονιανός.

ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ

4 Φεβρουαρίου 1823 στην Αγιά Μαρίνα Κυδωνίας οι οπλαρχηγοί έλαβαν απόφαση να ξεκινήσουν εκστρατεία για την απελευθέρωση Κίσσαμου κατά πρώτον και μετά του Σέλινου από τους εχθρούς.

Εκεί συνυπέγραψαν ότι:

α. Tα λάφυρα από τους εχθρούς, θα κλειδώνονται σε ένα σπίτι και θα μοιράζονται μετά στους αγωνιστές.

β. Όποιος κλέβει από τους χριστιανούς θα εκτελείται αμέσως.

γ. Κανένας καπετάνιος δεν θα γράφει χωριά πάνω του.

δ. Η Διοίκηση θα διορίζει τους καπετάνιους ανά απελευθερωμένο χωριό.

Οι υπογράφοντες αρχηγοί: Σφακιανοί πεντακοσίαρχοι, Ρ. Βουρδουμπάς, Πρωτοπαπάς Γεώργιος, παπά Ανδρουλής, παπά Ιωάννης, Π. Μανουσέλης, Εμμανουήλ Πρωτοπαπαδάκης, Σ. Δεληγιαννάκης, Αναγν. Μανουσογιαννάκης, Α. Παναγιωτάκης, Πωλογεωργάκης, Ανδρέας Παναγιωτάκης, Μ. Βαρδουλάκης.

Τριακοσίαρχοι, Π. Παπαπωλάκης, Σ. Κουκουτσάκης, Ν. Βολουδάκης, Ν. Μανουσάκης και ο Αστυνόμος Αναγνώστης Ιερωνυμάκης.

Από τον Άγιο Βασίλειο Γ. Τσουδερός πεντακοσίαρχος, από τον Αποκόρωνα ο Σήφης Κωνσταντουδάκης(Σήφακας), από την Κυδωνία Β. Χάλης.

Ο Ν. Ζερβουδάκης αρχηγός του επικουρικού σώματος πεντακοσίαρχος.

Ο Γενικός Γραμματέας Νεόφυτος Οικονόμος.

Οι Τούρκοι κατά την διάρκεια της προέλασης των Ελλήνων κατέφευγαν στους πύργους των Γριμπιλιανών, Μουλέτας, Χαρβάτας, Βουκολιών, Περβολακίων και Κούμουλη όπου όμως έβρισκαν τραγικό θάνατο.

Αφού ξεκαθάρισαν την επαρχία, άρχισαν την πολιορκία του φρουρίου της Κίσσαμου.

21 Μαΐου 1823 ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΚΙΣΣΑΜΟΥ

Ο Αρμοστής Τομπάζης ήλθε στην Κρήτη με πέντε πολεμικά και τρία φορτηγά πλοία καθώς και 600 άνδρες οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν Ηπειρώτες και βοήθησαν στην πολιορκία της Κίσσαμου.

Οι Τούρκοι με έντιμη συνθήκη που τους πρότεινε ο Αρμοστής δέχθηκαν να αναχωρήσουν με τα όπλα τους για τα Χανιά στις 25 Μαΐου 1823. Οι απώλειες των Ελλήνων ήταν περίπου 100 άνδρες ενώ σκοτώθηκαν ο Σφακιανός πεντακοσίαρχος Εμμανουήλ Πρωτοπαπαδάκης(Μοράκης) και ο ηγούμενος της μονής Πρέβελη Μελχισεδέκ Τσουδερός. Από τις κακουχίες πέθανε και ο ήρωας πεντακοσίαρχος Σήφακας.

ΤΑ ΓΙΑΤΡΟΣΟΦΙΑ


Τα «μυστικά» των παραδοσιακών μεθόδων που χρησιμοποιούντο στην περιοχή της Κισσάμου, για την παραγωγή διαφόρων προιόντων αναζήτησε μια ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Με την υποστήριξη του ιδρύματος Ιωάννη Λάτση, το οποίο χρηματοδότησε την εθνοβιολογική μελέτη, οι ερευνητές ανακάλυψαν αρκετές από τις πρακτικές που επέτρεπαν σε μια κοινωνία που απέχει μόλις 40 χμ από τα Χανιά να διασφαλίζει αξιοθαύμαστη αυτάρκεια, διατηρώντας ελάχιστες επαφές με την πρωτεύουσα του νομού.

«Πραγματοποιήσαμε αναλυτικές συνεντεύξεις με δεκάδες ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, οι οποίοι θυμούνταν τεχνικές για πολλά διαφορετικά προϊόντα: από αφεψήματα και φάρμακα, μέχρι φυσικές βαφές, λιπάσματα και κόλες», σχολιάζει μιλώντας στο «Βήμα» η προϊσταμένη της ερευνητικής ομάδας, δρ. Μελπομένη Σκουλά, βιολόγος του Πάρκου Διάσωσης Χλωρίδας και Πανίδας του Πολυτεχνείου της Κρήτης .

Ενδιαφέρον έχει η στάση της τοπικής κοινωνίας απέναντι στα μυστικά των παραδοσιακών μεθόδων. «Αυτές τις γνώσεις η νέα γενιά τις περιφρονεί, ενώ το δυστύχημα είναι ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι που τις κατέχουν, νιώθουν σχεδόν… ντροπή. Σαν να είναι απόδειξη ενός χαμηλότερου μορφωτικού επιπέδου το γεγονός ότι γνωρίζουν τις ιδιότητες της χαρουπιάς, του μελισσόχορτου και της μυρτιάς. Πολλές φορές οι συνεντευξιαζόμενοι μας έλεγαν απαξιωτικές φράσεις όπως “αυτά είναι ανοησίες” ή “αυτά είναι ξεπερασμένα”», αναφέρει η κυρία Σκουλά.

Ωστόσο, κάθε άλλο παρά ξεπερασμένες είναι οι παραδοσιακές τεχνικές που πέρασαν από γενιά σε γενιά. Αντιθέτως, δεκάδες σύγχρονες μελέτες αποδεικνύουν ότι πολλές από τις πατροπαράδοτες τεχνικές είχαν έρεισμα.
«Είναι αξιοθαύμαστο ότι η λαϊκή γνώση περιείχε πληροφορίες που η επιστήμη έρχεται να επιβεβαιώσει στις μέρες μας. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι γνώριζαν ότι αν τραυματιστείς στην ύπαιθρο, πρέπει να αναζητήσεις ιστό αράχνης για να σταματήσεις την αιμορραγία. Πράγματι, αποδείχθηκε ότι ο ιστός της αράχνης έχει αιμοστατικές ιδιότητες. Επίσης, οι παλιοί χρησιμοποιούσαν αιθέρια έλαια, όπως το φασκόμηλο, για την τόνωση της μνήμης. Σήμερα, οι φαρμακευτικές εταιρίες επικεντρώνουν σε αυτές ακριβώς τις ουσίες τις έρευνες για το Αλτσχάιμερ», σχολιάζει η βιολόγος.

Βασικό χαρακτηριστικό των παραδοσιακών μεθόδων ήταν ότι στηρίζονταν στην αρχή της αειφορίας, χωρίς καν να το αντιλαμβάνονται! «Ο λόγος είναι ότι χρησιμοποιούσαν το περιβάλλον με γνώμονα να υπάρχουν διαρκώς πόροι ώστε το σύστημα να είναι βιώσιμο. Αντιθέτως, στις μέρες μας έχουμε τη λογική της γρήγορης χρήσης και εξάντλησης του οικοσυστήματος», εξηγεί η κυρία Σκουλά.

Γι’ αυτό άλλωστε, η ενδελεχής μελέτη αυτών των μεθόδων παρέχει επιχειρηματικές ιδέες για επένδυση στην έρευνα. «Εταιρίες από όλο τον κόσμο επενδύουν σε τέτοιου είδους έρευνες, Ανάμεσα τους ορισμένες είναι ελληνικές, ωστόσο θα μπορούσαν να δημιουργηθούν περισσότερες, αρκεί να υπάρχει το επιχειρηματικό δαιμόνιο. Η μία ανάγκη γεννά την άλλη και έτσι δημιουργούνται οι ιδέες», αναφέρει.

Δίνοντας ένα απλό παράδειγμα, αναφέρεται στις φυσικές βαφές. «Σήμερα τα υφάσματα από βιολογικό βαμβάκι κερδίζουν όλο και περισσότερη δημοτικότητα. Πώς, όμως, θα χρωματισθούν αυτά; Με χημικά χρώματα; Οι παραδοσιακές βαφές από ριζάρι, κατηφέ ή… σπανάκι μπορούν να δώσουν τη λύση», καταλήγει η ίδια.

Μερικά παραδείγματα από το πλούσιο υλικό που συγκέντρωσαν οι ερευνητές είναι τα εξής :

1. Ελιά : Ο κατσίγαρος, δηλαδή τα υπολείμματα του ελαιοτριβείου, χρησιμοποιούνταν για την απομάκρυνση των παρασίτων από το δέρμα των αιγοπροβάτων. Επίσης, δινόταν σαν φάρμακο σε δηλητηριάσεις και αποτελούσε το διαλυτικό μέσο για πολλά φαρμακευτικά παρασκευάσματα, όπως το κοκκινόλαδο ή το λιακονόλαδο.

2. Μέντα : Εκτός από αφέψημα που κάνει καλό στο στομάχι και ανακουφίζει από το κρυολόγημα, η μέντα έχει μια επιπλέον ιδιότητα: είναι εντομοαπωθητικό φυτό και χρησιμοποιούνταν για την αποθήκευση των καρπών.

3. Δυόσμος : Το αφέψημα δυόσμου προστατεύει το στομάχι και το αναπνευστικό, ενώ κατεβάζει το
ζάχαρο και την χοληστερίνη. Αυτό που λίγοι γνωρίζουν είναι ότι η τριβή του φύλλου στο δέρμα χρησιμοποιούνταν για την θεραπεία από τις μυρμηγκιές.

4. Σπανάκι : Πέρα από την κατανάλωσή του ως λαχανικό, χρησιμοποιούνταν στην βαφική για πράσινο χρώμα

5. Αράχνη : Ο ιστός της αράχνης χρησιμοποιούνταν για την διακοπή της αιμορραγίας σε τραύματα

6. Λιακόνι : Το λιακόνι είναι μία σαύρα που δαγκώνει με το στόμα ή τσιμπάει με την ουρά, όπου
φυλάσσεται το δηλητήριο. Θεωρείται δηλητηριώδες και η δαγκωνιά του θανατηφόρα. Ωστόσο, τοποθετώντας λιακόνι μέσα σε λάδι και αφήνοντάς το στον ήλιο, μέχρι την
διάλυση του ερπετού, οι άνθρωποι της Κίσσαμου παρασκεύαζαν το «λιακονόλαδο». Αυτό χρησιμοποιούνταν ως αντιβιοτικό σε πληγές και τραύματα και ως θεραπευτικό για το δάγκωμα λιακονιού.

(tovima.gr)

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

ΣΦΑΚΙΑΝΟ ΓΙΑΧΝΙ(ΤΣΙΓΑΡΙΑΣΤΟ)

Σφακιανό γιαχνί (Αρνί ή κατσίκι τσιγαριστό)


Ένα παραδοσιακό πιάτο της δυτικής Κρήτης που λόγω της νοστιμιάς του έχει μεταναστεύσει σε ολόκληρο το νησί είναι το φαγητό της σημερινής συνταγής. Η παραδοσιακή εκδοχή αυτού του φαγητού γίνεται με αγρίμι, με τον κρητικό αίγαγρο που είναι γνωστός στους περισσότερους σαν κρι κρι. Το ζώο αυτό κινδύνευσε με εξαφάνιση και τώρα είναι προστατευόμενο είδος και απαγορεύεται το κυνήγι του. Είναι ενδημικό,και ζει στα Λευκά Όρη και κυρίως στο Φαράγγι της Σαμαριάς. Θεωρείται πρόγονος της αίγας και αποτελεί σύμβολο της Κρήτης.
Το πιάτο γίνεται νοστιμότατο με κατσίκι ή αρνί ελευθέρας βοσκής, ντόπιο . Απλό, με ελάχιστα υλικά, βασίζει τη νοστιμιά του στην καλή ποιότητα των πρώτων υλών και στην υπομονή που θέλει το μαγείρεμά του αφού γίνεται σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία.
Είναι η εποχή των αρνιών και των κατσικιών από τώρα και μετά ως τις Απόκριες και τουλάχιστον εδώ στην Κρήτη, τα συνηθίζουμε στα κυριακάτικα τραπέζια μας αυτή την περίοδο. Δοκιμάστε το! Είναι πολύ νόστιμο και σηκώνει μπόλικο κρασάκι! Δείτε και την πολύ ενδιαφέρουσα παραλλαγή, αν δεν φοβάστε τις θερμίδες...
Υλικά:
1 κιλό αρνί ή κατσίκι για κατσαρόλα (από το μπροστινό, το χεράκι που λέμε)
1-1,5 κούπα ελαιόλαδο (για το αρνί 1 κούπα, για το κατσίκι 1,5)
Αλάτι-πιπέρι
Χυμός δύο λεμονιών.

Επί το έργον:

Κόβουμε το κρέας σε μεσαίου (προς μικρό) μεγέθους μερίδες. Το πλένουμε το και το αφήνουμε να στραγγίξει. Βάζουμε το λάδι σε κατσαρόλα, και ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι.

Πριν αρχίσει να τσιγαρίζεται βάζουμε τα κομμάτια του κρέατος. Τα γυρίζουμε να αλλάξουν χρώμα από όλες τις μεριές, και αλατοπιπερώνουμε Μόλις ξαναρχίσει να βράζει προσθέτουμε το λεμόνι. Το σκεπάζουμε και χαμηλώνουμε το μάτι σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία.

Εγώ το είχα στο 2 σε κουζίνα με διαβάθμιση ως το 9. Παίρνει περίπου 2 ώρες να γίνει. Αυτό είναι όλο κι όλο!

Το σερβίρουμε με τηγανητές πατάτες ή πατάτες φούρνου αν το προορίζουμε για κύριο πιάτο, ή ακόμη και σκέτο αν το θέλουμε για κρασομεζέ στο κέντρο του τραπεζιού.

Το παίρνουμε στεγνό από την κατσαρόλα αφήνοντας το λάδι του.

Παραλλαγή:

Αν έχουμε τσίπα, ανθόγαλα ή καλής ποιότητας στραγγιστό γιαούρτι, βγάζουμε τα κομμάτια του κρέατος σε άλλη κατσαρόλα και προσθέτουμε μια κούπα γαλακτοκομικό 10 λεπτά πριν το κατεβάσουμε από το μάτι. Τρίβουμε και λίγο πιπέρι ακόμη και απολαμβάνουμε!


Παρατηρήσεις:
1)Δεν προσθέτουμε καθόλου νερό σ’ αυτό το πιάτο, γι αυτό το λάδι είναι σε μεγάλη σχετικά ποσότητα (μπορούμε αυτό που θα μείνει να το χρησιμοποιήσουμε στο μαγείρεμα λαχανικών για να πάρουν γεύση). Η θερμοκρασία μαγειρέματος πρέπει να είναι ιδιαίτερα χαμηλή.Το αποτέλεσμα δεν είναι τηγανητό κρέας αλλά ένα μαλακό τσιγαριστό μεζεδάκι.
2)Αντί λεμόνι μπορούμε να βάλουμε κρασί.
3)Αν δεν μας αρέσουν τα μικρά κρέατα μπορούμε να το φτιάξουμε με ζυγούρι (χρονιάρικο αρνί) αλλά τότε θέλει περισσότερη ώρα βράσιμο.
4)Αν προσθέσουμε γαλακτοκομικό, αντί να χρησιμοποιήσουμε κατσαρόλα μπορούμε να βάλουμε τα κομμάτια του κρέατος σε πυρέξ και να το βάλουμε για ένα τέταρτο σε προθερμασμένο στους 200 βαθμούς φούρνο.
Read more: Κρήτη:γαστρονομικός περίπλους

ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΣΟΥΔΕΡΟΥ-ΠΟΛΕΜΑΡΧΙ ΚΙΣΣΑΜΟΥ

Το μνημείο του Μελχισεδέκ Τσουδερού στο Πολεμάρχι Κισσάμου.
Στο χωριό μας κοντά στην πλατεία έχει στηθεί, εδώ και πολλά χρόνια ένα μνημείο στη μνήμη του μεγάλου Κρητικού ήρωα και επαναστάτη Μελχισεδέκ Τσουδερού, ο οποίος ήταν ένας από τους πρωτεργάτες της εναντίον των Τούρκων δεκάχρονης κρητικής επανάστασης του 1821.
Ο Μελχισεδέκ Τσουδερός σκοτώθηκε στο Πολεμάρχι στις 5 Φεβρουαρίου 1823 σε άγρια μάχη με τους γεννίτσαρους Τουρκοκρητικούς και τους υπόλοιπους Τούρκους αφήνοντας εδώ την τελευταία του πνοή, πέφτοντας μαχόμενος ηρωικά, όντας ταυτόχρονα και ηγούμενος της Μονής Πρέβελη στο Ρέθυμνο.
Ο Μελχισεδέκ Τσουδερός από ήταν από τους πρώτους ήρωες της κρητικής
αιωνιώδους αντίστασης και εξέγερσης των Κρητών ενάντια στον τουρκικό ζυγό.
Καταγόμενος από τον Ασώματο Ρεθύμνου μυήθηκε στην πατριωτική ιδέα της Φιλικής Εταιρείας
από τον μοναχό Ανανία της Αγίας Λαύρας του Αγίου Όρους και αποτέλεσε τον πρωτεργάτη
της κρητικής επανάστασης του 1821 εναντίον του τουρκικού ολοκληρωτισμού στην Κρήτη.
Διετέλεσε ηγούμενος της γνωστής Μονής Πρέβελη από το 1817 όταν και εκλέχθηκε μέχρι το θάνατό
του, αποτελώντας τον ηγέτη της επαρχίας Αγίου Βασιλείου, ενώ αποκαλούνταν Τσουδερογούμενος.
Όντας και ο ίδιος από τους πρωταίτιους της κρητικής εξέγερσης του 1821, ως αρχηγός επαναστατικού
σώματος, έλαβε μέρος σε μάχες όπως στην Καλή Συκιά και το Σπήλι.
Η επαναστατική του αυτή δραστηριότητα προκάλεσε την αντίδραση των Τούρκων που διέταξαν τη
σύλληψή του μετά τον απαγχονισμό του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε' εξαιτίας της ελληνικής επανάστασης.
Έχοντας όμως πληροφορηθεί την επικείμενη σύλληψή του, ξέφυγε νύχτα από τη Μονή Πρέβελη και
κατέφυγε στη θέση Κουρκουλό, πάνω από το χωριό Ροδάκινο.
Σκοτώθηκε πολεμώντας ηρωικά στο χωριό μου Πολεμάρχι Κισσάμου στις 8-2-1822 σε μάχη
με τους Τούρκους, ποτίζοντας με το αίμα του την κρητική γη, όπως τόσοι άλλοι.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Μιχαήλ Τσουδερός, μικρότερος αδερφός του στρατάρχη Γεώργιου
Τσουδερού και το Μελχισεδέκ του αποδόθηκε τιμητικά, ως καλόγερος.
Ο ηρωικός του θάνατος ενέπνευσε το 1840 την ποιήτρια Αντωνούσσα Ι. Καμπουροπούλου
να γράψει ένα τραγούδι γι' αυτόν και το οποίο περιλαμβάνεται στο βιβλίο της με τίτλο "Ποιήματα Τραγικά".
Επίσης στο μνημείο στην διπλανή πλάκα αναφέρονται και τα ονόματα Πολεμαρχιανών που πολέμησαν, σκοτώθηκαν, ή εκτελέστηκαν στη διάρκεια των απελευθερωτικών αγώνων στην περιοχή





Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΞΕΨΑΧΝΙΣΜΑ ΤΟΥ ΜΠΛΟΚ


ΓΙΑ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΟ ΨΑΞΙΜΟ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ ΝΑ ΠΑΕΙ ΔΕΞΙΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΗΝ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΔΕΙ.(ΙΣΤΟΡΙΑ.ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ,ΜΟΥΣΙΚΗ,ΜΟΥΣΙΚΟΙ,ΤΟΠΙΑ, κ.λ.π.)
ΣΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΔΕ ΑΝ ΔΕΙ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΛΕΞΗ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ΤΟΝ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΕ ΑΛΛΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΛΕΞΗ.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΧΡΗΣΙΜΟ ΚΑΝΩ Μ ΑΥΤΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.
ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΘΥΜΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΙ .