ΗΛΙΑΣ ΧΟΡΕΥΤΑΚΗΣ

Γεννήθηκε το 1972 ,στα Χορευτιανά Κισσάμου ,του νομού Χανίων . Από πολύ μικρός είχε κλίση προς τη μουσική καθότι στην οικογένεια του υπήρχαν πολλοί μουσικοί , όπως ο Νικόλαος Χάρχαλης , ο οποίος ήταν αδερφός της γιαγιάς του πατέρα του.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ.

Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή, με την παραδοσιακή μουσική;

Από πολύ μικρός άκουγα Κρητικά τραγούδια γιατί οι γονείς μου έβαζαν συνεχώς κασέτες στο μαγνητόφωνο (όπως το λέγαμε τότε) με το ΝΑΥΤΗ, το ΚΟΥΝΕΛΗ, το ΣΚΟΡΔΑΛΟ, το ΜΟΥΝΤΑΚΗ και άλλους Κρητικούς καλλιτέχνες της εποχής.

Έτσι λοιπόν όπως καταλαβαίνεις μεγάλωσα με τα Κρητικά τραγούδια και πλέον είναι τρόπος ζωής για μένα.

Πότε απέκτησες το πρώτο σου μουσικό όργανο και αν ξεκίνησες με βιολί;

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΗΛΙΑ, ΣΤΕΦΑΝΗΣ ΧΟΡΕΥΤΑΚΗΣ (ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΣ ΒΙΟΛΙΩΝ.

Ο πατέρας μου είχε στο σπίτι ένα βιολί και το γρατζουνούσα πότε πότε,αλλά το όργανο που ήθελα να μάθω ήταν το λαούτο. Ο πατέρας μου όμωςήταν αντίθετος σ’ αυτό και επέμενε να μάθω βιολί, κάτι που τελικά έγινε,παρόλο που εγώ αντιδρούσα έντονα μέχρι που έμαθα το πρώτο κομμάτι.Τώρα βέβαια είμαι ευτυχισμένος γιατί και βιολί παίζω αλλά και λαούτο.

Ποιος ήταν ο δάσκαλος σου που σε βοήθησε στα πρώτα σου βήματα;

Ο Μιχάλης ο Κουνέλης ήταν αυτός που μου έδειξε τα πρώτα κομμάτια και ο βασικός υπαίτιος που παίζω σήμερα βιολί όπως και πολλά άλλαπαιδιά. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σ’ αυτόν και ο Θεός νατον αναπαύσει εκεί που βρίσκετε.

Είχες κάποιο πρότυπο; Και αν ναι ποιος ήταν;

Ο άνθρωπος που θαύμαζα από μικρό παιδί ήταν ο Κώστας Παπαδάκης ο Ναύτης που με βοήθησε πάρα πολύ στο να εμπλουτίσω τις μουσικές μου γνώσεις αλλά και να μάθω βασικά πράγματα για την ιστορία της μουσικής μας. Όταν πέθανε ένοιωσα ότι έχασα ένα κομμάτι του εαυτού μου γιατί με

βοηθούσε μέχρι και τις τελευταίες του στιγμές. Ας τον αναπαύσει ο Θεός.

Εγώ δεσμεύομαι να κάνω όλα όσα είχα υποσχεθεί «Λίγο πριν το τέλος».

Πότε αποφάσισες να ασχοληθείς επαγγελματικά με την παραδοσιακή μουσική;

Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα ασχοληθώ επαγγελματικά με τη μουσική. Ένας ξάδερφός μου παντρευόταν και ήρθε και είπε του πατέρα μου να παίξω στο γάμο. Εγώ δεν ήθελα βέβαια αλλά επιμένανε όλοι και έτσι πήγα και έπαιξα. Χωρίς να καταλάβω πως, βρέθηκα να παίζω στα γλέντια και θέλω να ευχαριστήσω όλους αυτούς που με εμπιστεύθηκαν στις χαρές τους όλα αυτά τα χρόνια.

Ποιοι ήταν οι πρώτοι συνεργάτες σου;

Ο πρώτος μου συνεργάτης ήταν ο Χαρίλαος ο Βλαστάκης που με βοήθησε πολύ στα πρώτα μου βήματα.

ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΚΑΡΜΠΑΔΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΑΡΙΛΑΟ ΒΛΑΣΤΑΚΗ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΟΜΑΛΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟ1992

Συνεργαστήκαμε για 17 χρόνια περίπου και μακάρι όλα τα νέα παιδιά να βρουν ένα τέτοιο συνεργάτη στο ξεκίνημά τους.

Που και πότε έγινε το πρώτο γλέντι και τι αναμνήσεις έχεις από αυτό;

Όπως σου είπα και παραπάνω το πρώτο μου γλέντι ήταν ο γάμος του ξαδέρφου μου του Αντώνη του Χορευτάκη και έγινε στο καστέλι το 1985 στο κέντρο Πικαντήλι. Η αλήθεια είναι ότι κουράστηκα τόσο πολύ που νόμιζα ότι θα ξεκολλήσουνε τα χέρια μου από το κορμί μου. Ήταν μια εμπειρία όμως που θα τη θυμάμαι για πάντα.

Ποια είναι η γνώμη σου για την Κρητική μουσική;

Θεωρώ ότι η μουσική μας βρίσκετε σε μεγάλη άνθιση αλλά θα πρέπει να μη τη κουράσουμε και να τη σεβαστούμε περισσότερο……

Υπάρχουν λόγοι που σε κάνουν να πικραίνεσαι με την Κρητική μουσική;

Ναι πικραίνομαι πολλές φορές. Περισσότερο με πειράζει όταν βγαίνουν ορισμένοι και κάνουν τους ειδικούς ενώ δεν έχουν ιδέα και βρίσκονται και σε θέσεις που επηρεάζουν τον κόσμο με λάθος πληροφορίες.

Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε η καινούργια σου δισκογραφική δουλειά, με γενικό τίτλο «Τση νιότης μου τα όνειρα», είναι αυτή η δουλειά ένα νεανικό όνειρο που έγινε πραγματικότητα;

Πραγματικά είναι ένα παιδικό όνειρο και θεωρώ ότι παρόλο που έχω γράψει κι άλλα CD αυτό είναι για μένα το πρώτο, γιατί έχει τραγούδια δικά μου δουλεμένα με μεράκι και ψυχή. Ελπίζω να αρέσουν και στο κόσμο γιατί μόνο τότε θα πω ότι κάτι έκανα.

Ποιοι άνθρωποι σε βοήθησαν να δημιουργήσεις το νέο σου Υπάρχει κάποιο τραγούδι που ξεχωρίζεις στο νέο σου cd;

Ναι είναι δυο τρία τραγούδια που μου αρέσουν λίγο περισσότερο αλλά θα

μου επιτρέψεις να μη σου πω για να μην επηρεάσω και τον κόσμο.

Βλέπουμε ότι πολλοί νέοι και νέες έχουν γυρίσει στην παραδοσιακή μουσική, θεωρείς ότι είναι μια μόδα που θα περάσει ή είναι κάτι που θα έχει διάρκεια;

Ελπίζω να έχει διάρκεια αυτή η μόδα. Θα είναι καλό για τα νέα παιδιά και

για την ίδια τη μουσική μας.

Υπάρχει κάποιος συνάδελφος σου που να τον έχεις ζηλέψει για κάποιο λόγο ή που να τον θαυμάζεις;

Είναι πολλοί συνάδελφοι που μου αρέσουνε. Δε θέλω να αναφέρω όμως

ονόματα. Τώρα για το αν έχω ζηλέψει , όχι ποτέ κανένα. Απλά

στεναχωριέμαι όταν κάποιοι που μόνο Κρητική μουσική δεν παίζουν,

προσπαθούν με χουδαές (που λέμε εμείς στην Κρήτη) και κάποιες μαντινάδες που δεν αρμόζουνε στη μουσική μας να ξεχωρίσουνε και προβάλλονται από κάποια μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αυτό μου είναι κάπως δύσκολο να το δεχτώ.

Για το τέλος θα ήθελα να μας πεις μια συμβουλή για όσα παιδιά σκέφτονται να ασχοληθούν επαγγελματικά με την Κρητική μουσική.

Το πρώτο πράγμα που θέλω να τους πω είναι να αυτό που κάνουν και όχι να το κάνουν μόνο για τα λεφτά. Το άλλο που θέλω να τους πω είναι να μη παρασυρθούν από τη νύχτα. Να έχουν το μυαλό τους μέσα στο κεφάλι τους γιατί η νύχτα εχει πολλούς κινδύνους.

ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ