Η ΛΕΒΕΝΤΙΑ

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΤΣΙΚΑΝΤΑΡΑΚΗΣ(κατσικάνταρης) απο ΣΗΡΙΚΑΡΙ. Από τους πρώτους εθελοντές μαχητές στην μάχη της Κρήτης και σε όλη την περίοδο της γερμανοκατοχής..

ΟΙ 300 ΤΟΥ ΜΑΛΕΜΕ..ΕΛ.ΔΥ.Κ 1974

1.ΜΑΛΕΜΕ ΧΑΝΙΩΝ 1973
2.ΜΝΗΜΕΙΟ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΕΛ.ΔΥ.Κ

ΠΕΣΟΝΤΕΣ & ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΚΡΗΤΕΣ
ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΤΟ 1974

Π Ε Σ Ο Ν Τ Ε Σ

Ανχης ΠΒ Χατζηδάκης Εμμανουήλ
Αλχίας ΠΖ Μπινάκης Γεώργιος
Εφ. Λχίας ΠΖ Χαιρετάκης Μιχαήλ
Εφ. Λχίας ΚΔ Καβροχωριανός Νικόλαος
Εφ. Λχίας ΚΔ Τζιλιβάκης Στέφανος
Δνεύς ΠΖ Γιαννακάκης Μηνάς
Στρτης ΠΖ Βολακάκης Μάριος
Στρτης ΚΔ Γιαννακάκης Κοσμάς
Στρτης ΚΔ Οικονομάκης Κων/νος
Στρτης ΚΔ Πρινιανάκης Στυλιανός
Στρτης ΚΔ Τούλης Ηλίας
Στρτης ΠΖ Γραμματικάκης Εμμανουήλ

Α Γ Ν Ο Ο Υ Μ Ε Ν Ο Ι

Εφ. Ανθλγός ΠΖ Μπιτσάκης Σταύρος
Στρτης ΠΖ Τριανταφυλλίδης Μανούσος

3. Ανθγός (ΠΖ) Σ.Μπιτσάκης απ'τα Χανια- ο ήρωας του Καραβά
Έπεσε ηρωικά την 6.8.74

2006. Για πρώτη φορά μετά 32 χρόνια και έναν ακριβώς μήνα μετά την παράδοση των καθηκόντων του, αποδεσμευμένος πλέον από το στρατιωτικό απόρρητο, ο μέχρι πρότινος Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού Νικόλαος Ντούβας, λύνει τη σιωπή του και ξεδιπλώνει, με αποκλειστική συνέντευξη του στην «ΑΝΩΓΗ», άγνωστες σελίδες της αντίστασης των 300 Καταδρομέων που έφυγαν από το Μάλεμε για να πολεμήσουν τους Τούρκους στην Κύπρο το 1974.Ο στρατηγός, που συμμετείχε ως υπολοχαγός στην επιχείρηση το 1974, αφού αναφέρθηκε στο ιστορικό της Μάχης του Αεροδρομίου Λευκωσίας, που έδωσαν οι «300 του Μάλεμε», αποκάλυψε ότι η πραγματική αποστολή της Α΄ Μοίρας ήταν να βρεθούν πίσω από τις τουρκικές δυνάμεις, κοντά στην Κερύνεια, προκειμένου να αποκόψουν τις δυνάμεις του «Αττίλα». Οι συγκυρίες όμως, όπως είπε, ήταν τέτοιες που δεν ευνόησαν την υλοποίηση του αρχικού σχεδίου. . Ο π. Αρχηγός ΓΕΣ κρίνοντας μετά 32 χρόνια τα δραματικά γεγονότα της Κύπρου υπογραμμίζει με νόημα, ότι εάν τότε υπήρχε πολιτική και στρατιωτική διοίκηση, οι Τούρκοι θα έπαιρναν ένα γερό μάθημα «και δεν θα σήκωναν κεφάλι για τα επόμενα πενήντα χρόνια»…

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΟ ΧΑΝΙΩΤΗ ΗΡΩΑ ΜΠΙΚΑΚΗ ΤΩΝ Λ.Ο.Κ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

ΚΩΡΥΚΟΣ

Κώρυκος, η. Στο ακρωτήριο Γραμπούσα της Κισάμου

Κώρυκος. Βουνό της ομώνυμης χερσονήσου της σημερινής Γραμβούσας, που εισχωρούσε μέσα στη θάλασσα, στο Β.Δ. άκρο της Κρήτης, κοντά στην αρχαία πόλη Φαλάσαρνα Ο Πτολεμαίος το ονομάζει Κώρυκος άκρα, ο Στ. Βυζάντιος ακρωτήριον Κωρυκία. Είναι το σημερινό ακρωτήριο Μπούζα.

<<Υπάρχει και ακρωτήριο στην Κρήτη με το όνομα Κωρυκία>> (Στ.Βυζ.)

Η ΠΡΩΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗς

Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΣΩΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΓΚΑΙΡΛΙΤΣ ΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΤΟ 1916.

Ο 23 χρονος λυράρης και βιολάτορας Μιχάλης Πολυχρονάκης απο την γνωστή μουσική οικογένεια των Πολυχρονάκηδων των Τοπολίων Κισσάμου πραγματοποιεί ηχογράφηση υπό την επίβλεψη του μουσικολόγου Σίνεμαν(αριστερά) δύο απο τις παλαιότερες ηχογραφήσεις παγκοσμίως κρητικής μουσικής.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ. Το καλοκαίρι του 1916 –μεσούντος του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου- 7000 Έλληνες στρατιώτες και αξιωματικοί του εγκατεστημένου στην Ανατολική Μακεδονία Δ΄ Σώματος Στρατού, μεταφέρθηκαν εκεί, εκόντες άκοντες και κάτω από δραματικές συνθήκες, όπου και παρέμειναν επί δυόμισι χρόνια υπό το ιδιότυπο καθεστώς του «αιχμάλωτου-φιλοξενούμενου» του Κάιζερ. Είχε προηγηθεί η κατάκτηση του τμήματος αυτού της Μακεδονίας από τους συμμάχους των Γερμανών Βουλγάρους.

Περισσότερα για το ιστορικό των Ελλήνων στρατιωτών αιχμαλώτων του στρατοπέδου Γκαιρλιτς πατήστε ΕΔΩ

Η ΑΣΚΛΑΒΩΤΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΚΡΗΤΙΚΗ ΡΑΤΣΑ

1.ΑΝΝΑ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ Η ΣΠΑΝΟΝΙΚΟΛΑ(ΚΑΜΠΑΝΟΣ ΣΕΛΙΝΟΥ)- ΑΝΤΩΝΟΥΣΑ ΚΑΣΤΑΝΑΚΗ(ΚΑΣΤΑΝΟΠΟΥΛΑ- ΚΕΡΑ ΡΟΚΑΣ ΚΙΣΣΑΜΟΥ)

2.ΚΑΣΤΑΝΟΠΟΥΛΑ ΑΝΤΩΝΟΥΣΑ
3.ΣΤΗΝ ΠΑΝΩ ΣΕΙΡΑ ΔΙΑΚΡΙΝΩΝΤΑΙ Η ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΑΙΝΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΝΤΗΛΙΕΡΑΙΝΑ

Από δημοσιευμένη μελέτη της κυρίας Σημαντηράκη για τις γυναίκες αγωνίστριες της Κρήτης - για την Αντωνούσα Καστανάκη: "...Αλλά ηρωϊκή γυναικεία μορφή είναι και η Αντωνούσα Καστανάκη απο την Ρόκκα Κισσάμου Η ίδια γράφει σε μια αίτησή της: «Ηγωνίσθην κατά την επανάστασιν του 1866 καθ’ όλη την διάρκειαν ταύτης γενναίως και έλαβα τον βαθμό εκατοντάρχου. Επίσης δε, ηγωνίσθην και κατά την του 1877 εφ ώ ετιμήθην και πάλι δια του πεντακοσιάρχου τιμητικού βαθμού». ΄Ενας καπετάνιος λέει γι’ αυτήν: «Εν γένει δε αύτη ηγωνίσθη ως εκ του των καλλιτέρων αγωνιστών εφ’ ο και εγένετο βαθμοφόρος».
Η Αντωνούσα διεκρίθηκε κατά τη μάχη του Μάκρωνα κι’ ακολούθησε έκτοτε το Σκαλίδη και τον Καρτσώνη. Στο πρόσωπο της Αντωνούσας, αστράφτει όλη η ασκλάβωτη και αγωνιστική γυναικεία Κρητική ράτσα..."

Για την Αννα Κοντογιάννη (αριστερά): "...Αλλά σημαντική αγωνίστρια είναι και η ΄Αννα Κοντογιάννη ή Σπανονικόλα, που είχε καταγωγή Ηρακλειώτικη – από την ξακουσμένη οικογένεια των Καλλεργών – κι η δράση της είναι αρκετά μεγάλη και οι υπηρεσίες της προς την πατρίδα πολύτιμες. Αλλά ας δούμε τι λέγει ή ίδια σε μια αίτηση της προς το Συμβούλιο του Ηγεμόνα: «Καίτοι γυνή παρηκολούθησα τον αγώνα κατά το 1896 και κατά το 1897 και έλαβα μέρος εις απάσας τας μάχας του Σελίνου μεταξύ των εις την πρώτη γραμμή τεταγμένων παλληκαριών υπό την σημαίαν του αρχηγού Κριάρη καθώς εξάγεται και εκ των συνημμένων ώδε πιστοποιητικών».
Αλλού λέει: «Μη καταθέσασα τα όπλα εγώ, υστέρησα ποσώς ως προς την ανδρεία άλλων πολεμιστών, έλαβον μέρος αγωνισθείσα εις αμφοτέρας τας επαναστάσεις ταύτας οπλισθείσα και παρευρεθείσα εις πολλάς μάχας και μαχομένη παρά το πλευρό του συζύγου μου». ΄Ελαβε ακόμη μέρος στη μάχη του Γαλατά το 1897 και σε μια άλλη μάχη στη Ρογδιά του Ηρακλείου, κατά την οποία και τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι. Στους αγώνες του 1896-97 έφερε τον βαθμό του Πεντακοσιάρχου. ΄Ελαβε ενεργό μέρος το 1912 στη μάχη του Μπιζανιού και παρασημοφορήθηκε από τον Βασιλιά Κωνσταντίνο. Από μαρτυρίες μαθαίνουμε ότι το 1914 πρωτοστάτησε με τον ηγούμενο της Αγίας Τριάδας Ιερόθεο Κονταράκη στην επαναφορά του Τουρκικού Τζαμιού της Σπλάντζιας στη λατρεία του Χριστού. Για διπλωματικούς καθαρά λόγους η Καπετά – Γιάννενα τότε, εφυλακίσθηκε στο Φιρκά περίπου ένα μήνα. Πέθανε στο Καστέλι των Χανιών στις 9 του Νοέμβρη του 1938 από το βάρος 95 χρόνων και της αποδόθηκαν τιμές οπλαρχηγού...".

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΩΝΟΥΣΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ , ΕΔΩ 

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΣΦΑΓΗΣ ΣΤΟΝ ΚΑΚΟΠΕΤΡΟ

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΣΦΑΓΗΣ ΣΤΟΝ ΚΑΚΟΠΕΤΡΟ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΔΕΣΠΟΤΑΚΗ ΑΔΕΡΦΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΚΑΦΕΤΖΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΚΑΙ ΗΤΑΝ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ.ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ