Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ ΧΑΝΙΩΝ

«Το αντάρτικο στην Κρήτη (τον Απρίλη του 1947) είχε ξεφαντώσει. Στον Αποκόρωνα, στην Κυδωνία, στον Κίσσαμο, στο Σέλινο, παντού υπήρχαν αντάρτικες ομάδες και άρχιζαν τη δράση. Στα ορεινά μέρη καταλάβαιναν τους σταθμούς (χωροφυλακής), έκοβαν τις τηλεφωνικές επικοινωνίες και γενικά (τα μέρη αυτά) ήταν υπό τον έλεγχό τους. Άκουγε ο κόσμος για τη δράση του αντάρτικου στην ηπειρωτική Ελλάδα και έπαιρνε θάρρος. Η κυβέρνηση έκανε επιστράτευση και πολλοί στρατιώτες δεν πήγαιναν στο στρατό, αλλά λιποταχτούσαν. Άλλοι έρχονταν στις αντάρτικες ομάδες και άλλοι γύριζαν στα χωριά τους». Το Δημοκρατικό Στρατό της Κρήτης αποτελούσαν εμπειροπόλεμα συγκροτήματα σε όλη σχεδόν την έκταση του νησιού. Με τον εμφύλιο πόλεμο στην Κρήτη ασχολούνται αναλυτικά ο Σπύρος Μπλαζάκης και ο Γιώργης Τσομπανάκης, μαχητές και οι δυο του Δημοκρατικού Στρατού, που δεν παραδόθηκαν ποτέ, αλλά έζησαν κυνηγημένοι στα βουνά τριάντα πέντε ολόκληρα χρόνια .

Υ.Γ. ΔΕΝ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΝΩΠΕΣ ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ.ΑΠΛΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΝΑΦΕΡΩΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΘΥΜΑΜΑΙ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΕΙΔΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΑΔΑΡΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΝΗΣΤΕΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΙΧΕ ΔΟΘΕΙ.ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ