ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΙΣ ΒΟΥΚΟΛΙΕΣ ΕΠΙ ΓΕΡΜΑΝΟΚΑΤΟΧΗΣ

1.ΓΙΑΝΝΑΔΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ. ΕΤΩΝ 31 ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΟΥΒΕΣ ΚΙΣΣΑΜΟΥ.ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΣΤΙΣ ΒΟΥΚΟΛΙΕΣ ΣΤΙΣ 17-12-1943
2.Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ

Στις περιοχές αυτές πολέμησαν αποκλειστικά ντόπιοι Κρήτες «ελεύθεροι σκοπευτές».

Πολλοί άνθρωποι σκοτώθηκαν σε ομαδικές εκτελέσεις, που ακολούθησαν αμέσως μετά τη μάχη του Μάη 1941 και σ’ όλη τη διάρκεια της Κατοχής. Άλλοι εκτοπίστηκαν και χάθηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα της Γερμανίας. Άλλοι πέθαναν από την πείνα και τις κακουχίες. Χωράφια ολόκληρα βομβαρδίστηκαν και κάηκαν , ενώ ζώα, αγροκτήματα και εισοδήματα επιτάχτηκαν από τα στρατεύματα Κατοχής.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής οι Γερμανοί επιχείρησαν να καταστρέψουν τις Βουκολιές ως αντίποινο για τη δολοφονία Γερμανών στρατιωτών. Τελικά όμως το χωριό σώθηκε, όπως λένε οι κάτοικοι του χωριού, χάρη στην αντίσταση που προέβαλε ο ελληνικός στρατός, καθώς αποχωρούσε. Μάλιστα αναφέρουν το όνομα κάποιου λοχία Λαζόπουλου από τα Τεμένια Σελίνου, που σκοτώθηκε στην περιοχή των Κουλουκουθιανών. Συγκεκριμένα οι Γερμανοί , νομίζοντας ότι έχουν να κάνουν με τακτικό στρατό και όχι με κατοίκους της κοινότητας, εγκατέλειψαν το εγχείρημα. Στις μέρες μας οι κάτοικοι της περιοχής τιμούν τη μνήμη του στις 11 Μαϊου στο άγαλμα που βρίσκεται στην περιοχή των Κουλουκουθιανών.

Λέγεται ότι στην περιοχή οι Γερμανοί είχαν εγκαταστήσει έναν πλήρη στρατιωτικό καταυλισμό σε μια έκταση 100 στρεμμάτων, όπου παρέμεινε μια διλοχία. Στον καταυλισμό υπήρχαν αποθήκες βενζίνης και γενικά καυσίμων. Η είσοδος και η έξοδος από το χωριό ελέγχονταν από γερμανική ομάδα περιφρούρησης. Υπήρχε επίσης συρματοπλεγμένος χώρος για τους κρατουμένους.

Δύο πλεονεκτήματα είχαν οι Βουκολιανές κατοχικές δυνάμεις για να ελέγχουν τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής. Όσοι ήθελαν να έρθουν από απαγορευμένες περιοχές, όπως τα Φλώρια και τα Παλαιά Ρούματα, για τη ζωοπανήγυρη και για να επισκεφθούν το γιατρό, ήταν δύσκολο να κατεβούν στις Βουκολιές, γιατί κινδύνευαν με άμεση σύλληψη.

Υπήρξαν και μεμονωμένες περιπτώσεις ανθρώπων που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή, όπως ο Μπουράς (Παρασκάκης), οποίος καταδικάστηκε από το δικαστήριο δοσίλογων σε ισόβια δεσμά και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, ο Γκαζοζάς (Φανδρίγης), που καταδικάστηκε σε φυλάκιση 11 ετών και 6 μηνών και ισόβια στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων και τέλος ο Ρουσσάκης, που καταδικάστηκε σε φυλάκιση 4 ετών και ισόβια στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

Στις 11 Αυγούστου 1943 και ενώ στο χωριό γινόταν πανηγύρι, ένα από τα μεγαλύτερα πανηγύρια του νομού Χανίων, οι Γερμανοί έκαναν μπλόκο και συνέλαβαν πάνω από 200 άτομα, τα οποία μετέφεραν στον καταυλισμό τους. Μερικοί απ’ αυτούς κατάφεραν να δραπετεύσουν, ενώ ένας δολοφονήθηκε.

Ο Αντώνιος Ποντικάκης από τις Βούβες Κισάμου βρέθηκε εντός κλειού στις Βουκολιές και στην προσπάθεια του να διαφύγει βρήκε το θάνατο από γερμανικά πυρά. Κατά την προέλαση των Γερμανών στο Δυτικό Σέλινο σκοτώθηκε ο Γεώργιος Γουλιέλμος, που προέβαλε ένοπλη αντίσταση.

Στις 24 Ιουλίου 1944 πυρπολήθηκαν οι αποθήκες καυσίμων στις Βουκολιές και ως υπαίτιοι συνελήφθησαν 15 κάτοικοι των Παλαιών Ρουμάτων.

Στις 14 Αυγούστου 1944 οι Γερμανοί συνέλαβαν περίπου 1.000 άνδρες και τους κρατούσαν φυλακισμένους στον καταυλισμό. Εκεί εκτέλεσαν τον Ανδρέα Παπουτσάκη από το Γαβαλομούρι και είχαν δέσει σ’ένα στύλο τον παπα – Λιονάκη για τρεις μέρες και μετά τον εκτέλεσαν. Όσοι από τους άνδρες είχαν ταυτότητα, όσοι ήταν πολύ γέροι ή πολύ μικροί αφέθηκαν ελεύθεροι, ενώ οι άνδρες ηλικίας 20 – 50 ετών περίπου μεταφέρθηκαν στις φυλακές Αγιάς για να εκτελεστούν.

Στις Βουκολιές δεν έγιναν ομαδικές εκτελέσεις. Το 1943 εκτελέστηκε ο Μ.Γιανναδάκης το 1944 χάθηκε στην ομηρία ο Ελευθέριος Ρουσσάκης και το 1945 εκτελέστηκε ο Αντώνιος Χατζησάββας.

Για πολλές εγκληματικές πράξεις υπεύθυνοι θεωρούνται ο λοχαγός στις Βουκολιές Sesna – Georg, ο υποφρούραρχος Kuno Graf και ο επιλοχίας κτηνίατρος Joseph Marscal, αν τα ονόματα τους είναι γνήσια και, αν οι κάτοικοι τα διατήρησαν σωστά ή παραφθαρμένα.