ΣΚΟΠΟΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΑΥΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΧΑΝΙΩΝ ΚΡΗΤΗΣ.Η ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΒΑΣΗ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ,ΙΣΤΟΡΙΚΑ,ΜΟΥΣΙΚΑ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ.

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ ΧΑΝΙΩΝ


«Το αντάρτικο στην Κρήτη (τον Απρίλη του 1947) είχε ξεφαντώσει. Στον Αποκόρωνα, στην Κυδωνία, στον Κίσσαμο, στο Σέλινο, παντού υπήρχαν αντάρτικες ομάδες και άρχιζαν τη δράση. Στα ορεινά μέρη καταλάβαιναν τους σταθμούς (χωροφυλακής), έκοβαν τις τηλεφωνικές επικοινωνίες και γενικά (τα μέρη αυτά) ήταν υπό τον έλεγχό τους. Άκουγε ο κόσμος για τη δράση του αντάρτικου στην ηπειρωτική Ελλάδα και έπαιρνε θάρρος. Η κυβέρνηση έκανε επιστράτευση και πολλοί στρατιώτες δεν πήγαιναν στο στρατό, αλλά λιποταχτούσαν. Άλλοι έρχονταν στις αντάρτικες ομάδες και άλλοι γύριζαν στα χωριά τους». Το Δημοκρατικό Στρατό της Κρήτης αποτελούσαν εμπειροπόλεμα συγκροτήματα σε όλη σχεδόν την έκταση του νησιού. Με τον εμφύλιο πόλεμο στην Κρήτη ασχολούνται αναλυτικά ο Σπύρος Μπλαζάκης και ο Γιώργης Τσομπανάκης, μαχητές και οι δυο του Δημοκρατικού Στρατού, που δεν παραδόθηκαν ποτέ, αλλά έζησαν κυνηγημένοι στα βουνά τριάντα πέντε ολόκληρα χρόνια .

Υ.Γ. ΔΕΝ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΝΩΠΕΣ ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ.ΑΠΛΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΝΑΦΕΡΩΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΘΥΜΑΜΑΙ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΕΙΔΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΑΔΑΡΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΝΗΣΤΕΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΙΧΕ ΔΟΘΕΙ.ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ

Κεδροδάσος. Σύνορα Κισάμου -Σελίνου




ΦΙΛΕ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗ ΤΟΥ ΚΕΔΡΟΔΑΣΟΥΣ.

ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟ ΔΑΣΟΣ.Ο ΚΕΔΡΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΣΤΟ.ΕΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΞΕΡΕΣ.

ΘΥΜΗΣΟΥ ΤΟ ΑΥΤΟ ΟΤΑΝ ΘΑ ΘΕΛΗΣΕΙΣ ΝΑ ΚΟΨΕΙΣ ΕΝΑ ΚΛΑΔΙ Η ΜΙΑ ΡΙΖΑ.ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΞΕΡΟ ΣΤΟΝ ΚΕΔΡΟ.ΣΠΑΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΓΓΙΓΜΑ.

ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΑΠΛΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΡΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ.ΑΡΚΟΥΝ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΚΙ ΑΣ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ.

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Αναβίωση του Παζαριού της Μ. Παρασκευής στο Καστέλλι...

1.ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΗΝ ΣΚΑΛΙΔΗ. ΔΕΞΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΑΝΥΦΑΝΤΑΚΗ. (ΑΡΧΕΙΟ ΑΝΥΦΑΝΤΗ).
ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ - ΚΙΣΑΜΟΣ: Αναβίωση του Παζαριού της Μ. Παρασκευής στο Καστέλλι...:Το Παζάρι που τα παλαιότερα χρόνια έδινε ζωή στην πόλη του Καστελλίου ανήμερα της Μεγάλης Παρασκευής θα αναβιώσουν φέτος ο Δήμος Κισάμου και ο Εμπορικός Σύλλογος της πόλης. Το Παζάρι –όπως και παλαιότερα- θα πραγματοποιηθεί σε δύο κεντρικούς δρόμους, την οδό Σκαλίδη (εμποροπανήγυρη) και την οδό Παπαγιαννάκη (ζωοπανήγυρη).
Ήδη έχει συγκροτηθεί η αρμόδια Επιτροπή που αποτελείται από εκπροσώπους του Δήμου και του Εμπορικού Συλλόγου
Για το ιστορικό παζάρι που γινόταν και γίνεται στις Βουκολιές πατήστε ΕΔΩ.
Υ.Γ. Επιβάλεται να δημιουργηθούν ΛΑΙΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ ΤΩΡΑ.Ετσι θα αναγεννηθεί η τοπική κοινωνία.

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Ο ΚΗΡΥΞ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ΤΟΥ ΚΗΡΥΚΑ ΤΟ 1954 ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΓΕΩΡΓΙΛΑΔΩΝ ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ. ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

ΕΤΗΣΙΑ ΜΑΖΩΞΗ (ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΑ)

ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΕΤΗΣΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ ( ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΑ)
ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΚΟΝΤΟΧΩΡΙΑΝΟΙ ΜΑΡΤΣΑΝΤΩΝΗΣ-ΜΑΡΕΝΤΑΚΗΣ Ν.-ΚΛΩΣΤΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΕΙ Ο ΧΩΡΙΑΝΟΣ ΜΑΣ ΜΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΒΙΟΛΑΤΟΡΑΣ ΝΤΑΟΥΝΤΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ.ΠΑΛΑΙΙΚΑ ΠΑΙΞΙΜΑΤΑ .

ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΑ ΠΕΡΗΦΑΝΗ
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΟΥ
ΓΙΑΤΙ ΠΑΤΩ ΤΟ ΧΩΜΑ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΠΙΝΩ ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΟΥ

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ


Με την έναρξη της επανάστασης στον Μοριά στην Κρήτη υπήρξε αμηχανία και καθυστέρηση.Οι Σφακιανοί μετά την αποτυχημένη επανάσταση του 1770 και λόγω της ηγεμονικής θέσης τους και των προνομίων που απολάμβαναν καθόρισαν την έναρξη και την τύχη του αγώνα του 1821 σε όλη την Κρήτη. Κατά την επανάσταση του 1821 και η Κίσσαμος όπως ήταν φυσικό έλαβε τα όπλα και αγωνίστηκε μαζί με τις άλλες επαρχίες του νομού ενάντια στον τουρκικό ζυγό.

Δύο εκ των πρώτων μελών της Φιλικής εταιρίας του νομού Χανίων που οργάνωσαν την επανάσταση ήταν ο εκ Μούλετε Κισσάμου Μ.Κουβαριτάκης και ο εκ Σπηλιάς Κισσάμου Στ.Ψαρουδάκης

Η Φιλική εταιρεία έχει μυήσει αρκετές κεφαλές και στα Σφακιά όπως τους πλοιοκτήτες Παναγιώτη Ψαρουδάκη, Ανδρέα Φασουλή τους Δαιμονάκηδες(φυγάδες του 1770 στην Μολδοβλαχία),τον καπετάνιο Αναγνώστη Μανουσογιαννάκη, Μανουήλ Αντ. Καλλικράτη, Χατζη Γιώργη Κελαιδή (Μουρί), Ιωάννη Γ. Μπιράκη (Κομιτάδες), Αναγνώστη Παναγιώτου (Ανώπολη), Αναγνώστη Ψαρουδάκη (Λιβανιανά), Χατζη-Ιωάννης Πωλιουδάκης (Χώρα Σφακίων), Γεώργιος Δασκαλάκης ή Τσελεπής (Ανώπολη), Βουρδουμπάς Ρούσσος (Χώρα Σφακίων), Χατζή Χιωνιάς (Χώρα Σφακίων), Βολουδάκης Μιμίκος (Ίμπρο), Πωλογεωργάκης Γεώργιος (Ίμπρο),Χατζή Ανδρέας Κριαράς (Ανώπολη), Πρωτοπαπαδάκης Αναγνώστης (Ασκύφου), Μωράκης Γεώργιος Πρωτόπαπας(Ασκύφου), Μπίρης Σταυριανός(Ασκύφου).

Οι πλοιοκτήτες των Σφακιών έχουν μεταφέρει την είδηση του ξεσηκωμού του Μωριά, κοντά σε αυτούς και οι φιλικοί ενημερώνουν τους καπετάνιους των ότι ήλθε η ώρα.

Στην περιοχή Κρύο Βρυσάλι Χανίων που ήταν η κατοικία του Σ. Ψαρουδάκη συνεδρίαζαν μυστικά οι μυημένοι φιλικοί με τους εκ Πελοποννήσου πρωτεργάτες.Οι δυο διακεκριμένοι πολιτικοί ήταν οι Κισσαμίτες Δ.Χρυσαφόπουλος και Ν.Ρενιέρης.

Οι δημογέροντες και οι καπετάνιοι των Σφακιών κάνουν μια σύναξη την Μεγάλη Πέμπτη 7 Απριλίου 1821 στα Γλυκά Νερά Σφακίων να συζητήσουν για τον σηκωμό. Η απόφαση της μυστικής σύναξης, ήταν ναι στο νέο σηκωμό αλλά για να υπάρξουν ελπίδες λευτεριάς, θα πρέπει να συμμετέχει όλο το νησί. Με προφυλάξεις ειδοποιούν όλες τις κεφαλές του νησιού, που έχουν ελληνική συνείδηση, να παρευρεθούν στις 15 Απριλίου στο Λουτρό Σφακίων, εκεί οριστικοποιήθηκε να κηρυχτεί η επανάσταση στο νησί.

Η πρώτη φρικαλεότητα από τους Τούρκους έγινε στις 19 Μαΐου 1821 όταν προπηλάκισαν και έσυραν γυμνό τον μητροπολίτη Κισσάμου και Σελίνου Μελχισεδέκ Δεσποτάκη στην πόλη των Χανίων.Τον απαγχόνισαν στην πλατεία της Σπλάντζιας μαζί με τον δάσκαλο Καλλίνικο Βερραίο.

Σύμφωνα με τα έθιμα την απόφαση των καπετάνιων πρέπει να την επικυρώση ο λαός, έτσι οι Καπετάνιοι συγκαλούν λαική συνέλευση, για τις 29 Μαΐου στη Παναγιά τη Θυμιανή, όπου ο λαός των Σφακιών επικυρώνει την έναρξη του νέου ξεσηκωμού, και εκλέγονται οι αρχηγοί.

Η σφραγίδα της Καγκελαρίας ήταν εικόνα της Παναγίας που έφερε την επιγραφή “Παναγία του Λουτρού”.

Από τα 1200 όπλα που είχαν στην επανάσταση, τα 800 ήταν των Σφακιανών, και έθεσαν στην υπηρεσία της πατρίδας 27 καράβια. Οι Σφακιανοί λόγω της εμπειρίας τους στα όπλα αναλαμβάνουν τα ηνία του αγώνα για ολόκληρη την Κρήτη και προσφέρουν καπετάνιους και σε άλλες επαρχίες όπως το Δεληγιαννάκη στην επαρχία Αμαρίου Ρεθύμνης, τον Αναγνώστη Μανουσέλη στο Ρέθυμνο, τον Α. Παναγιώτου στην Κυδωνία, τους Ρούσσο Βουρδουμπά και τον Πωλογιώργη στις ανατολικές επαρχίες από τον Ψηλορείτη και μετά, τον Γ. Τσελεπή- Δασκαλάκη στο Σέλινο και Κίσσαμο.Έντονα

Στις δυνάμεις της θάλασσας όρισαν υπεύθυνους τους καπετάνιους Αναγνώστη Παναγιώτου και Αναγνώστη Αναγνωστάκη.

Οι Τούρκοι στις 11 Ιουνίου 1821 εξέδωσαν ανακοίνωση και από τότε και μετά οποιοσδήποτε χριστιανός εισερχόταν στην πόλη των Χανίων φονευόταν αμέσως

Η πρώτη μάχη του 1821 συνήφθηκε στις 14 Ιουνίου στο Λούλο Κεραμιών με οπλαρχηγούς τους Β Χάλη ,Φασούλη,Τσελεπή με άνδρες 45, του Σήφακα με 16 εναντίων πολλαπλασίων Τούρκων. Το απόγευμα προστέθηκε ο καπετάνιος Βαρδουλομανούσος με 20 άνδρες και νίκησαν οι Έλληνες, οι εχθροί τράπηκαν σε φυγή.

Η τάση όμως των Σφακιανών (χωριζομένων σε φατρίες) για ηγεμονία,οι μεταξύ τους έριδες και η υπεροψία τους δημιούργησε αντιζηλίες και αντιδικίες με τις υπόλοιπες επαρχίες του νησιού σε όλη της φάση του αγώνα

Γενικά όμως οι συνθήκες του αγώνα ήταν τότε πολύ δύσκολες ,οι χαρακτήρες των ανθρώπων αρχαικοί,ο δε τρόπος κατανομής της εξουσίας μεροληπτική που παρ ολίγο να οδηγήσει τις επαρχίες σε εμφύλια σύρραξη Οι σωφρονέστεροι έσωσαν τα φαινόμενα κατά τον πόλεμο.Η προσπάθεια απελευθέρωσης της Κρήτης θα συνεχιστεί από την περιοχή της Κισσάμου και ιδιαίτερα από το οχυρό φρούριο της Γραμβούσας το οποίο θα καταστεί μεγάλος πονοκέφαλος για την Τουρκική διοίκηση του νησιού.

Πέραν όμως από τις ευθύνες ολως των κρητικών και η κεντρική διοίκηση της Ελλάδος δεν διέθετε ουτε πραότητα αλλά ούτε και εθνική επάρκεια.

Έτσι ανενόχλητα εκτελέστηκε η συμφωνία του οθωμανικού κράτους με τον Μεχμέτ αλή της Αίγυπτου η υπαγωγή και κυριαρχία της Κρήτης σ αυτόν.

Η επαρχία Κισσάμου ανέδειξε ισχυρούς άνδρες οπλαρχηγούς που αγωνιστήκαν σε όλο τον νομό όπως οι Γ.Δρακωνιανός με τον τίτλο του γενικού

αρχηγού,

Ι.Χουδαλάκη(χουδαλογιάννη),Ε.Πατσιμίδη,εκ

Σπηλιάς,Μαρτινιανό,Δεικτάκη,Ι.Κανίτσο,Γ.Μαλακούτση

εκ Αφράτων,Δ.Αναστασάκη,Κοκολομανώλη,Γλαμπέ,Καθεκλά,Γιωργιλάδες,Ν.Φανδρίδη,Ρενιέρη,Δασκαλάκη,Παναγιωτάκη,Καρτσώνη,Καστάνηδες,Ραισηδες,Πατηνιώτηδες,Κουκουράκηδες,Μετζηδάκηδες,Σκουλάκηδες,Καρδάμηδες,Κατσικούληδες,Φρουδάκηδες,Μπενιούς, κ.α...

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

ΑΘΑΝΑΤΟΣ



Είναι φυτά που κατάγονται από την Αμερικανική ήπειρο.

Τα περισσότερα φυτά του γένους σχηματίζουν ρόδακες και ανθίζουν μια φορά στην διάρκεια της ζωής τους.
Πολλαπλασιάζονται από σπόρο,από μικρά φυτά που αναπτύσσονται στην βάση του φυτού και από φυτά που αναπτύσσονται στον ανθοφόρο βλαστό.

Στην καλλιέργεια χρειάζεται θέσεις με άπλετο ηλιακό φως, ξηρό έδαφος και είναι κατάλληλες και για παραθαλάσσιες θέσεις.

Ο κορμός του αλλά και τα φύλλα συγκρατούν μεγάλες ποσότητες νερού ώστε όταν κοπούν αμέσως δακρύζουν.

Οι παλαιοί μας χρησιμοποιούσαν τον κορμό του σαν στύλους τα δε φύλλα του για φράκτες στα ζώα αλλά και για την παραγωγή σχοινιών(τριχιές )αφού οι ίνες των φύλλων του δεν σάπιζαν ποτέ. Τα φύλλα του λόγω της καμπυλότητας τους πάλι τα χρησιμοποιούσαν και σαν λούκια μεταφοράς νερού από τις πήγες προς τα περιβόλια τους.

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΧΑΡΧΑΛΟΝΙΚΟΛΗ ΜΕΡΟΣ 3 (NTOKOYMENTO)


ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ 3ο ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΝΙΚ.ΧΑΡΧΑΛΗ ΣΤΟΝ ΜΕΛΕΤΗΤΗ-ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗ ΕΡΕΥΝΗΤΗ ΙΩΑΝ.ΠΑΠΑΔΑΚΗ(ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ) ΠΟΥ ΕΛΑΒΕ ΧΩΡΑ ΣΤΑ ΧΑΡΧΑΛΙΑΝΑ ΚΙΣΑΜΟΥ ΤΟ 1970.
================================================================


Ι.Π: Αν σου δώσουν να διαβάσεις μια παρτιτούρα, θα μπορέσεις να την καταλάβεις και να παίξεις με νότες;

Ν.Χ: Με νότες; Δηλαδή όπως κάνουνε στσοι ορχήστρες δηλαδή ε; Αυτό;

Ι.Π: Ναί, παρτιτούρες μουσικής...

Ν.Χ: Δεν κατέω τέτοια πράματα, δεν λέω ότι δεν μου αρέσει η σπουδαγμένη μουσική αλλά στα δικά μας θαρρώ ότι δεν σερβίρουνε οι νότες γιατί τα δικά μας τραγούδια και οι σκοποί είναι πρακτικά ούλα. Αμα δεν το ζήσεις αυτό να πείς θα το παίξω ετσά καλά, όσο και να το διαβάσεις μετά δεν το βγάνεις με τον τρόπο τον σωστό.

Ι.Π: Δεν ήξερε δηλαδή κανείς από την δική σου την γενιά από νότες;

Ν.Χ: Παρά, ποιός να κατέει από αυτά; Μοναχά ο Κοπανίδης ο Βασίλης κάτεχε λίγα πράματα γιατί μια φορά που ήτανε απάνω στην Αθήνα κι έπαιζε σε κέντρα με ορχήστρες, του'χανε δείξει πρέπει μερικοί και μετά που γάηρε μας ήλεγε ότι στην Αθήνα δεν κάνεις κιανείς προκοπή ανε δεν μάθει νότες και να γράφει και να αναγνώθει. Κι είχε κι ενα τεφτέρι και το βάστουνε πάντοτε μαζί του και έγραφε εκειδέ ούλους τσοι παλιούς σκοπούς με τα ονόματα τωνε και τσοι φωνές τωνε, όπως δηλαδή πρέπει να παίζονται. Εμένα μια φορά ερχότανε και μ΄εύριστε ένας Μαστορόπουλος, δάσκαλος σε σχολή στην Αθήνα, η γυναίκα του βαστούσε από τα Καλουδιανά, σου λέω πρό τση κατοχής και ήθελε να μου δείξει να παίζω με το επίσημο σύστημα αυτό, αλλά να σου πώ, δεν ήθελα... [...]
----------------------------------------------------------------------

[....] Ν.Χ: Στου Τιμίου Σταυρού στ'Αλικιανού στο πανηγύρι μαζευόταν ούλη η κάτω Κυδωνία αλλά και από τα ριζοχώρια, μιλιούνια κόσμος σου λέω. Είχανε πολλές ταβέρνες για να καθήσει και να γλεντήσει ο κόσμος, τέσσερις και πέντε ζυγιές όργανα κι είχαμε τον συναγωνισμό κι εμείς αναμετάξυ μας ποιός θα μαζώξει τσοι περισσότερους. Έπαιζε ο Μαργιάνος με τον Λεβενταρτέμη στην μιά, στην άλλη ο Κουφιανός με τον Κουτσουρέλη που'τανε μιτσός ακόμα, ο Παπουτσομιχάλης με τον Κουριδόγιαννη, εγώ με τον Μαυροδημήτρη, μετά ερχότανε και ο Μαύρος κι ο Πορτακάλης και ο Ζερβός και προσπαθούσε ποιός θα μάζωνε κόσμο γιατί σε 'κείνονε το πανηγύρι έπαιζε πάντα ο ανθός των Χανίων. Και στσ'Αγιά Ειρήνης στο Σάσαλο πάλι, θυμούμαι τρείς-τέσσερις ζυγιές όργανα γιατί ερχόντουσαν και πολλοί Σελινιώτες από τα γύρω χωριά κι είχε ψωμί το πράμα...[...]

Ι.Π. Προτιμούσες να παίζεις σε πανηγύρια, ή, σε γάμους;

Ν.Χ: Παντού ήτανε καλά, άμα υπήρχε καλή καρδιά και σωστοί μερακλήδες και χορευτές, όπου και να'παιζα δεν με ένοιαζε γιατί εγώ δεν κοιτούσα ποτέ να πάω να παίξω για να βγάλω παράδες. Έκανα πρώτα το δικό μου, το μεράκι μου δηλαδή και να ευχαριστηθεί ο κόσμος, αυτό ζητούσα. Κι ήτανε και δύσκολα τα χρόνια τότε γιατί να κατέεις, ο κόσμος παρεξηγιότανε εύκολα και αν ο οργανοπαίχτης έπαιζε ανόρεχτα, ή καθότανε κι ήλεγε καμιά μαντινάδα ετσά περιπαιχτική, ο άλλος από κάτω αρπαζότανε και λίγο ήθελε να σου γιουρουντήξει και να γενεί κανά καταχτύπι. Μια φορά βάλανε φασαρία του κακορίζικου του Μυλωνακιού σε ένα πανηγύρι γιατί αυτό ήτανε μιτσό κι αμάθητο ακόμα και ήτανε ξενυχτισμένο από έναν γάμο και ίσα ίσα που έπαιζε και πήγε ο ταβερνιάρης και του έθεκε μια λαχτέ στην καρέκλα και το έριξε χάμες και του ήλεγε, ίντα διάολο ήρθες επαέ να παίξεις αφού δεν σ'ακούει; Κι αυτό επειδή ήτανε φιλότιμο σε πληροφορώ ότι έκαμε ένα γλέντι μετά που τρίβανε ούλοι τα μάτια τους.

Ι.Π: Είχατε δηλαδή και τις παρεξηγήσεις σας τότε ε;

Ν.Χ: Ναί, υπήρχανε κι αυτά, διότι μην νομίζεις, δεν είχες πάντα να κάμεις με λογικούς. Ήτανε κι οι κουζουλοί κι οι μεθυσμένοι κι ούλοι. Και έπρεπε ο οργανοπαίχτης να έχει τα μάτια του δεκατέσσερα για να μην του ξεφύγει κιανείς και να μην παρεξηγηθεί το πράμα. Εγώ επειδή δεν έπαιζα μετά την κατοχή, τότε που κυνηγούσανε τσ'αριστερούς, γινόντουσαν πάρα πολλά κακά πράματα σε γλέντια, φασαρίες και τέτοια. Έφευγε μια φορά από ένα πανηγύρι στα Περβόλια που'χε πάει ένας ξάδερφός μου και λαλούσε ένα γάδιαρο φορτωμένο και του παραφυλάξανε και του πήρανε οι αντάρτες τον γάδιαρο...[...]
--------------------------------------------------------------------------------

[...] Ι.Π: Αυτός ο σκοπός που τραγούδησες τώρα, ποιός είναι; Δεν τον έχω ακούσει άλλη φορά..

Ν.Χ: Του συχωρεμένου του Τζέγκα είναι σκοπός, ο Κακαράπης που λέμε, είναι από τσοι καλύτερους σκοπούς και είναι και δύσκολος πολύ γιατί σε πάει πέρα-πώδε, έχει πολλές στροφές, σαν τον καβούκι του χοχλιού πάει. Εμένα μου ήλεγε ο Τζέγκας πως όταν ξεκινώ να κάμω το ταξίμι του πριν μπω στον σκοπό, τονε κάνω καλύτερα απ'ούλους.

Ι.Π: Είναι δύσκολο όμως να χορευτεί σωστά αυτός ο σκοπός, τουλάχιστον όπως τον ακούω..

Ν.Χ: Γιάντα είναι δύσκολο; Ανε σηκωθείς και σε πάω εγώ με τον σκοπό θα σε κάμω να τσακίσεις στον άσσο του στο τέλος της στροφής. Κιανείς σκοπός δεν είναι δύσκολος στον χορό, άμα δηλαδή είναι κατεχάρης κι ο χορευτής και ο οργανοπαίχτης δεν σε σμπουρδουκλώνει, μια χαρά πάει. Άμα ο οργανοπαίχτης θωρεί τα πόδια του χορευτή τότε δεν θα γίνει στραπάτσο στον χορό. Εμείς μια φορά, κι εγώ και ο Μαργιάνος κι ούλοι δηλαδή, ανάλογα το χορευτή παίζαμε και τον σκοπό. Άμα δηλαδή κάτεχα εγώ ότι ο χορευτής αυτός είναι πιτήδειος, του'παιζα και σκοπό που να του σερβίρει στα ταλίμια του. Άμα πάλι δεν χόρευε καλά, του παίζαμε ένα σκοπό ίσα ίσα να βγεί στο κέφι και να χορέψει. Έπα στην Κίσαμο κάμανε πολλά ταλίμια στσοι χορούς, ωραία ταλίμια, πέρα στα Κεραμιά και στον Αποκόρωνα χορεύανε πιο βαριά να πούμε και ανάλογα κι εμείς τωνε παίζαμε. Εγώ κάτεχα καλά καλούς χορευτές από ούλο τον νομό Χανίων και στα γλέντια μου ήταν μεγάλη χαρά να τσοι θωρώ να χορεύουνε. Έπαιζα στην Αγιά Ειρήνη Σελίνου στο πανηγύρι, πριν την κατοχή και κατέβαινε ο Μπουλταδαντώνης από του Καμπανού και όταν σηκωνότανε να χορέψει, θώρουνες τον κόσμο κι ήλεγε, κάμετε τόπο στον Μπουλταδαντώνη με την παρέα του. Τόσο καλός ήταν. Είχα μεγάλο σέβας στσοι καλούς χορευτές, δηλαδή να σηκωθεί ο Πανανός κι ο Σεργέντης να χορέψουνε, σηκωνόμουν από την καρέκλα και τσοι χαιρετούσα γιατί κάτεχα ότι είναι μερακλήδες που δεν είχανε το ταίρι τους...

Ι.Π: Σελινιώτες κ αυτοί που είπες οι τελευταίοι;

Ν.Χ: Όϊ, από'παε πέρα ήτανε.
------------------------------------------------------------------------

[...]

Ν.Χ: Κάμαμε κι εμείς σφάλματα και πολλά κιόλας. Μα το μεγαλύτερο είναι που καθήσαμε και δουλέψαμε με τα νεώτερα τραγούδια και σταματήσαμε, η δικιά μου γενιά το'καμε, να παίζουμε τσοι παλαιότερους σκοπούς κι έτσα το λοιπόν ξεχαστήκανε. Εγώ δεν το'θελα να συμβεί αυτό και κάθησα και έψαξα και ρώτηξα τσοι παλαιότερους που ζούσανε ακόμα τότε για να μάθω τσοι παλαιούς σκοπούς και να μπορέσω να τσοι μαζώξω για να μην χαθούνε από την μουσικ
ή μας....[...]

ΠΗΓΗ.ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΛΕΥΤΕΡΗ http://kissamoschania.blogspot.com/

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

ΧΑΡΤΗΣ 1887

ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΚΙΣΑΜΟΥ .ΣΥΝΤΑΧΤΗΚΕ ΤΟ 1881 ΚΑΙ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΤΟ 1887 ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΚ ΜΟΣΧΑΣ ΡΩΣΣΙΑΣ ΦΙΛΕΛΛΗΝΑ ΙΩΑΝΝΗ ΠΕΤΡΩΦ.


Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΧΑΡΧΑΛΟΝΙΚΟΛΗ ΜΕΡΟΣ 2 (NTOKOYMENTO)

1.ΧΑΡΧΑΛΙΑΝΑ

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ 2ο ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΝΙΚ.ΧΑΡΧΑΛΗ ΣΤΟΝ ΜΕΛΕΤΗΤΗ-ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗ ΕΡΕΥΝΗΤΗ ΙΩΑΝ.ΠΑΠΑΔΑΚΗ(ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟ) ΠΟΥ ΕΛΑΒΕ ΧΩΡΑ ΣΤΑ ΧΑΡΧΑΛΙΑΝΑ ΚΙΣΑΜΟΥ ΤΟ 1970.
================================================================


Ι.Π: Ήταν τότε το σύστημα των μουσικών και δεν δείχνανε την τέχνη, ή απλά εσύ δεν ήθελες;

Ν.Χ: Και τα δυό μωρέ. Μερικοί το είχανε σε κακό τους να δείξουνε το όργανο στα νέα κοπέλια, άλλοι πάλι δενε προλαβαίνανε...

Ι.Π: Γιατί δηλαδή, τι φοβόντουσαν και δεν δείχνανε;

Ν.Χ: Κατέω’γω; Μπορεί κιόλας να σκεφτόντουσαν ότι έτσα και μάθουμε εμείς τα νέα κοπέλια την τέχνη, θα τωνε τρώγαμε το μεροκάματο. Μην νομίζεις αντράκι μου, ήτονε κακά χρόνια. Κακά τα παντέρμα, φτώχεια. Οι περισσότεροι οργανοπαίχτες ίσα ίσα που ζούσανε τσοι φαμίλιες τους. Θα σου πώ όμως και κάτι. Εμένα μ’άρεσε να έχω δικό μου παίξιμο κι όχι να ξεπατικώνω το παίξιμο των αλλωνών και γι’αυτό δεν ήθελα να μου δείξουν.

Ι.Π: Τον Παλιμέτη που είπες και τον Φελεσογιαννάκη, τους πλήρωνες;

Ν.Χ: Γιάντα να τσοι πλερώσω;

Ι.Π: Για τα μαθήματα που σου κάνανε...

Ν.Χ: Παρά. Να τα βρώ που τα λεφτά; Αφού σου λέω, ήμουνα κοπελάκι. Η πλερωμή ας πούμε, ήτανε να τωνε κάμω κιαμιά δουλειά, να πάω να ποτίσω κιάνα κήπο, να κουβαλήσω θροφές, να ταϊσω κιανα αίχνος. Μου’λεγε ο μπάρμπας μου, «άμε καλό μου να μου ποτίσεις τσοι κολοκυθιές μέχρι να κουρντίσω εγώ κι ύστερα ξεκινάμε το μάθημα». Κατάλαβες; Έτσα γινότανε, αυτό ήτανε ας πούμε το σύστημα. [...]
-------------------------------------------------------------

Ι.Π: Θυμάσαι τότε παλιούς μουσικούς της περιοχής που είχανε ας πούμε κάποια φήμη;

Ν.Χ: Βεβαίως και θυμούμαι. Πρώτα-πρώτα που σου’πα και πριν, ο Μανιατογιάννης. Ήτονε κι ένας Αντωνόγιαννης από την Μεράδα, ο Ματζουράνας με τ΄όνομα, καλός οργανοπαίχτης. Ο Καραγκιουλές από τα Καλλεργιανά, ο Μαργιαναντρίκος από τον Δραπανιά...

Ι.Π: Ο Καραγκιουλές έπαιζε βιολί; Τι ήταν αυτός;

Ν.Χ: Ναι, ο Καραγκιουλές με τ’όνομα, έπαιζε βιολί καλό, εγώ προσωπικά τον είχα ακούσει μια φορά, ήμουν δεν ήμουν δέκα - δώδεκα χρονώ.

Ι.Π: Δεν είναι σκοπός ο Καραγκιουλές;

Ν.Χ: Ναι, σκοπός, δικός του ήτονε, αυτός τον είχε βγάλει, κι άλλους δυό-τρείς. Λέγαμε τότε «Ο Καραγκιουλές σερτός». Αυτός που λές ήτανε Τούρκος, έμενε στα Καλλεργιανά, αλλά δεν πείραξε ποτέ χριστιανό άνθρωπο. Μην σου πώ δηλαδή ότι έπαιζε ακόμα και στα χριστιανικά γλέντια. Ναι. Μα μετά που αμολάρανε οι Τούρκοι, έφυγε κι αυτός, δεν κατέω από τότε ίντα γίνηκε, που πήγε; Μα θα’χει ποθάνει εδά, φαντάσου πώς ήτανε σιόκαιρος με τον μακαρίτη τον γέρο μου...

Ι.Π: Ο Μαργιαναντρίκος τι ήταν;

Ν.Χ: Του Γιώργη ο πατέρας, του Γιώργη του Μαργιάνου ο πατέρας από τον Δραπανιά. Αυτός ήτανε στην εποχή του άφταστος οργανοπαίχτης, σωστός. Εγώ τον άκουσα σε πολλά γλέντια γιατί πάντα έπαιζε στσοι μπάντες μας. Κι από τα χέρια του έβγαλε καμπόσους οργανοπαίχτες γιατί έκαμε για ένα φεγγάρι και τον δάσκαλο.

Ι.Π: Θυμάσαι άλλους παλιούς;

Ν.Χ: Ποιόν άλλον; Να, κι ο Φελεσογιαννάκης ο μπάρμπας μου ήτανε που σου’πα και πρίν, καλός κι αυτός. Ήτονε ο γέρο-Λαϊνάς από τα Μεσόγεια, ο Παλιμέτης που μου'δειξε λίγο όργανο, ο Μανωλάκης ο Φαντής από τα Κοτσιανά, ντρέτος άντρας αυτός. Ένας άλλος, ο Κωστάκης ο Καναρίνης ο λεγόμενος, Μπουλταδάκης στο επώνυμο από την Δρακόνα. Αυτός ήτανε ο καλύτερος τραγουδιστής 'κείνανε τα χρόνια και έπαιζε και χαριτωμένο όργανο. Μα είχε πρόβλημα, του είχε’γγίξει που λέμε και πόθανε στην ψάθα.

Ι.Π: Δηλαδή;

Ν.Χ: Αυτός κάπου έπαιζε μια φορά, όταν ήτανε πάνω στα καλά του, κι έβαλε φασαρία και του βαρήκανε στην κεφαλή κι από τότε του’γγιξε. Εγώ τον είχα ακούσει, θα σου πώ και πού, στο πανηγύρι στα Καλουδιανά και έπαιζε χαριτωμένα και έλεγε πολλά μαντιναδάκια. Ναι. Και τραγουδούσε κι έναν σκοπό μα τον ήλεγε ανάποδα, του Ενάντιου που λέμε. Μα ήβγαλε κι άλλους σκοπούς καλούς, μα τσοι δυό στερνούς που'χε βγάλει δεν ήτανε καλοί, δεν τσοι παίζαμε κι εμείς μετά γιατί αυτός τότε είχε μπουνταλιάσει και οι σκοποί του οι στερνοί δεν ήτανε σωστοί όπως οι άλλοι...

Ι.Π: Του σημερινούς βιολιστές τους παρακολουθείς; Σου αρέσει κάποιος;

Ν.Χ: Ναι, ασφαλώς. Εγώ όταν πρωτάκουσα να παίζει τούτονα το Νικολάκη, ο Μαύρος, έ ίντα να σου λέω εδά, τα’χασα. Λέω «μα ίντα’ναι τούτονα το κοπέλι;». Ο Μαύρος έβαλε νέα πράματα στο όργανο, στσοι σκοπούς αλλά χωρίς να κάμει μπασταρδέματα. Εμείς παίζαμε με ένα άλλο σύστημα που μάθαμε από τσοι παλαιούς μας, παίζαμε πήδους με το δοξάρι και τραβούσαμε περισσότερες δοξαριές για να βγάλουμε μια στροφή. Ο Μαύρος όμως το άλλαξε αυτό, με μια δοξαριά σου βγάζει ούλη την στροφή ντρέτα και ωραία. Αυτό δεν είναι τέχνη; Έτσα καλά έπαιζε και ένας Λυραντώνης από τσοι Καλάθενες, στο ίδιο σύστημα περίπου με τον Μαύρο αλλά και με το δικό μου, αλλά δεν πρόλαβε να αφήσει μεγάλο έργο γιατί τονε σκοτώσανε οι σκυλογεννημένοι οι Γερμανοί στην κατοχή. Έπαιζε θυμούμαι συχνά έναν σκοπό, τονε λέγαμε «Του Ευθύμη το Σερτό» αλλά εδά δεν τονε κατένε μάλλον να τον παίζουνε, έχω χρόνια να τον απαντήξω αυτόν τον σκοπό. Είναι κι άλλος ένας επάε στην μπάντα μας, του Κουνέλη του Κωσταντή το κοπέλι, ο Μιχάλης, παίζει στσοι πατιές του γέρου του, από τσοι πιο νέους δηλαδή είναι ο καλύτερος αυτός. Και το Κοπανιδάκι(ο Ναύτης) που'ναι στην Αμερική παίζει καλά, έχει δικό του δοξάρι αυτός. Καλά παίζουνε κι οι νεώτεροι κι ούλοι, άμα έχει κανείς μεράκι παίζει καλά... [...]
-----------------------------------------------------------------------------------


Ι.Π: Στα γλέντια παίζατε πάνω σε πίστα;

Ν.Χ: Πίστα; Α, σαν τα παλιολλαδίτικα λέεις; Δεν είχαμε εμείς τέτοια πράματα. Μας βάνανε πάνω σε ένα τραπέζι, ή, ξεστελιώνανε κιαμιά πόρτα και την στένανε σε δυό δοκάρια και ανεβαίναμε πάνω και παίζαμε. Μας βάνανε δυό καρέκλες και καθόμασταν αυτού στην άκρα και παίζαμε. Και από κάτω ήτονε ο κόσμος και μας εθωρούσε και χόρευε...

Ι.Π: Να φανταστώ, δεν παίζατε με μηχανήματα και μεγάφωνα...

Ν.Χ: Να τα βρούμε πού; Πράμα δεν υπήρχε, όργανα στα σκέτα και απού ήθελε ν’ακούσει, άκουε. Μα έκαμε και ησυχία ο κόσμος που πράγματικά ήθελε να απολαύσει τα όργανα και τα τραγούδια. Μπορεί να ήτονε στον γάμο διακόσα άτομα, αλλά σαν αρχινίζαμε να παίζουμε, ερχόντουσαν κοντά μας για να ακούσουνε. Εδά τα τελευταία χρόνια θωρώ τα μηχανήματα και παίζουνε τα νεύρα μου. Χαλά ο κόσμος και δεν ακούγεται διάλε το πράμα. Εγώ δηλαδή αν ήμουν εδά στα καλά μου κι έπαιζα, δεν θα τα έβανα στο πρόγραμμα αυτά. Δεν ευχαριστιούμαι δηλαδή να γροικώ τον σαματά που κάνουνε. [...]
--------------------------------------------------------------------------

[...]

Ι.Π: Θέλω να σε ρωτήσω κάτι. Με τον Γιώργο τον Κουτσουρέλη, καθήσαμε και κοιτάξαμε μαζί τις συνθέσεις συρτών. Παρατήρησα λοιπόν και το είπα και του Γιώργου ότι οι περισσότερες – μην πώ όλες – οι συνθέσεις είναι από την Κίσαμο. Πώς λοιπόν δεν υπάρχουν και συνθέσεις από π.χ. Σελινιώτες, μιας και υπάρχει η ίδια μουσική σχεδόν κι εκεί;

Ν.Χ: Κι οι Σελινιώτες βγάλανε σκοπούς...

Ι.Π: Ναι;

Ν.Χ: Βεβαίως. Ο μέγας βιολάτορας του Σελίνου ήτονε ο Βουράκης ο Γιάννης από την Μονή. Αυτός που λές, εκτός από καλό δοξάρι, έβγαλε καλούς σκοπούς...

Ι.Π: Βουράκης είπες; Τον πρόλαβες αυτόν;

Ν.Χ: Όϊ, ήτονε παλιός αυτός, εγώ δηλαδή δεν τον αντάμωσα ποτές μου. Αλλά ήτονε κι άλλοι στο Σέλινο. Κι ένας Τζιάκης, έπαιζε λυράκι αυτός, είχε βγάλει έναν σκοπό και τον παίζανε συχνά στο Σέλινο. Κι ο Αντώνης ο Κλεινάκης είχε δυό σκοπουλάκια θαρρώ. Μα ήτονε κι άλλοι, παρά δεν τσοι θυμούμαι εδά.

Ι.Π: Ναι αλλά πιο πολύ στην Κίσαμο βγαίνανε οι σκοποί...

Ν.Χ: Ε ναι, επαέ ήτονε και οι περισσότεροι οργανοπαίχτες κι είχανε ας πούμε πιο μαστοριά επειδή ο σερτός έχει μεγαλύτερη πέραση επαέ. Μα και παραπέρα όμως μια εποχή είχανε βγεί σκοποί, κι οι Αποκορωνιώτες και οι Κεραμιανοί δηλαδή είχανε βγάλει σκοπούς δικούς τους.

Ι.Π: Ξέρεις να μου πείς μερικούς;

Ν.Χ: Ο Μιχάλης ο Πλακιανός που λένε, είναι ας πούμε ο πιο μάστορας σε αυτά. Εγώ δηλαδή κατέω μετρημένους να σου πώ, πέντε σκοπούς του. Κι όϊ μονάχα εγώ, κι ο Μαργιάνος τσοι κατέει, κι ο Κωστάκης το Κοπανιδάκι κι ο Γιώργης ο Κουτσουρέλης. Κι ο Καντέρης ο Γιώργης έχει θαρρώ δυό-τρείς σκοπούς και τσ’είχε πατήσει σε πλάκες όταν ήτονε στην Αμερική. Κι ο Γαλαθιανάκης έχει βγάλει έναν σκοπό ωραιότατο, κι ο Κουφιανός που είπαμε προ λίγου είχε και αυτός δικό του σκοπό. Κι είναι κι άλλοι βεβαίως, παρά δεν εκάμανε ντόρο ας πούμε.

Ι.Π: Σαν συνθέτη, ποιόν παραδέχεσαι πιο πολύ;

Ν.Χ: Ούλους τσοι παλαιούς παραδέχομαι εγώ. Ούλους.

Ι.Π: Πιο πολύ όμως δεν ξεχώρισε κάποιος;

Ν.Χ: Γιάε, εγώ δενε πρόλαβα τσοι Κιώρους. Αλλά με αυτά που κατέμε να παίζουμε σήμερα και είναι δικά τωνε, πάει να πεί ότι είχανε μαστοριά. Για τσοι δυό λέω, τον έναν τον Στεφανάκη τον πρόλαβα στα γεράματα του. Κι ύστερα, ο Μαριαναντρίκος έκαμε καλά καλή δουλειά, μας άφηκε κλερονομιά μερικά σερτά που’ναι σκέτο καμάρι. Κι ο Φαντής ο Μανώλης το ίδιο, κι ο Φελεσογιαννάκης κι ο Καραγκιουλές. Γι’αυτό σου λέω, παραδέχομαι ούλους τσοι παλαιούς που μας αφήκανε σκοπούς, δεν ξεχωρίζω κάποιον.

Ι.Π: Τους περισσότερους σκοπούς ποιός όμως τους έβγαλε;

Ν.Χ: Από παλαιούς με ρωτάς;

Ι.Π: Γενικά, από όλα αυτά που μέχρι τώρα γνωρίζεις...

Ν.Χ: Ναι. Ο Τζέγκας θαρρώ ότι έβγαλε τσοι πια πολλούς σκοπούς. Ναι, αυτός. Και μετά είναι ο Κωστής ο Καναρίνης. Αλλά είναι κι άλλοι παλιοί...[...]

ΠΗΓΗ.ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΛΕΥΤΕΡΗ http://kissamoschania.blogspot.com/

ΣΗΡΙΚΑΡΙ.15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

ΠΡΙΝ ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΚΩΣΤΟΓΙΑΝΝΗΔΕΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΡΑΒΩ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΜΑΖΩΞΗΣ ΤΩΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΩΤΩΝ.
ΣΤΟΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΤΟΠΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΔΡΟΣΙΝΑΔΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΑΝΟΔΑΣΟΥΣ

ΟΜΑΔΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΠΕΤΑΝΙΩΝ 1866-1897



Είναι μια από τις ελάχιστες ομαδικές φωτογραφίες Κρητών επαναστατών του 19ου αιώνα. Απεικονίζει οπλαρχηγούς των επαρχιών Κυδωνίας, Σελίνου και Κισσάμου του νομού Χανίων που συμμετείχαν στις επαναστάσεις από το 1866 μέχρι και την τελευταία του 1896-97.
Oι 64 επαναστάτες (ανάμεσά τους υπάρχουν και δύο γυναίκες) είναι άοπλοι, άρα θα πρέπει να απαθανατίστηκαν σε περίοδο ειρήνης. Πιθανότατα τον πρώτο καιρό της αυτονομίας της Κρήτης, και οπωσδήποτε πριν το 1905 όταν μερικοί εκ των εικονιζόμενων είχαν ήδη πεθάνει

Στην πρώτη σειρά (όλοι που κάθονται στο έδαφος), από αριστερά:

1ος Ιωάννης Τροχαλάκης (Πλατυβόλα Κεραμειών)

2ος Μ. Καυκαλάς (Θυμιά Κεραμειών)

3ος Εμμανουήλ Σαρικάκης (Αλωνάκι Κεραμειών)

7ος Ιωάννης Αθουσάκης (Κάμποι Κεραμειών)

8ος Ιωάννης Κορκίδης, γιός του γενικού αρχηγού Σελίνου Κωνσταντίνου Κορκίδη

9ος (ακριβώς στη μέση με την κάπα) Παναγιώτης ή Πανάγαθος Μπούλακας (Θέρισσο)

10ος Στέφανος Ψαρουδάκης

12ος (με το κασκέτο) Στέφανος Παπαδάκης (Λάκκοι)

13ος Νικόλαος Μανουσάκης (Λάκκοι)

14ος Μιχαήλ Κασσελάκης (Αγριλέ Σελίνου)

18ος Γεώργιος Παπαγρηγοράκης (Ροδοβάνι)

Στη δεύτερη σειρά, οι καθισμένοι:

1ος Δημήτριος Κατελάνος (Κεραμειά)

2ος Στυλιανός Ποντικάκις (Κάμποι)

3ος Ιωάννης Καλογερής (Κάμποι)

4ος Γεώργιος Χναράς (Δρακώνα Κυδωνίας)

5ος Γ. Γιαννουδοβαρδής (Κίσσαμος)
6ος Παπά Μανόλης Κάσσελος (Αγριλέ)

7ος Νικόλαος Μάντακας (Λάκκοι)

8ος Αντώνιος Πεντάρης (Βατόλακκος)

9ος Χριστόφορος Σκουλουδάκης (Βουλγάρω)

10ος Παπά Γιάννης Πρωτοπαπαδάκης (Επανοχώρι Σελίνου)

11ος Ιωάννης Σκουλάς (Λάκκοι)

12ος Ιωάννης Βολάνης (Λάκκοι)

14ος Εμμανουήλ Γιαννακάκις (Ζουνάκι Κυδωνίας)

15ος Αναγνώστης Μάντακας (Λάκκοι)

16ος Νικόλαος Μάντακας (Λάκκοι)

18ος Βαρδής Μπενής (Προδρόμι Σελίνου)

Τρίτη σειρά, όρθιοι μπροστά:

1ος Δημήτριος Παπαδογιάννης (Αλωνάκι)

2ος Δημήτριος Γομπάκις (Χωστή Κυδωνίας)

3ος Κορκίδης (Γαλατά)

4ος Μιχαήλ Καβρούλης

5ος Παπά Γιάννης Μαυρακάκις (Μεσκλά)

9ος Ιωάννης Μπολάνης ή Αρετογιάννης (Λάκκοι)

11ος Σταμάτης Κανελλής, γιατρός (Λάκκοι)

12ος Αντώνιος Πεντάρης (Βατόλακκος)

14ος Αναγνώστης Πρωτόπαπας ή Καλύβας (Επανοχώρι Σελίνου)

15ος Αριστείδης Κριάρης

Τελευταία σειρά όρθιων:

1ος Γεώργιος Αρετάκης (Κάμποι)

3ος Βαρδής Τσουράκης ή Τσουρόβαρδας (Λειβαδάς Σελίνου)

5η Καντηλιέραινα (Κεραμειά)

6η Κοντογιάννενα (Καμπανού Σελίνου)

11ος Μιχαήλ Βουράκης (Μονή Σελίνου)

12ος Δημήτριος Γομπάκης (Χωστή Κυδωνίας). ,

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

ΣΦΕΝΤΟΝΑ ( ΑΣΦΕΝΤΟΝΑ Η ΧΑΡΧΑΛΑ)

1. ΜΕΡΑΚΛΙΔΙΚΗ ΣΦΕΝΤΟΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ

Η ασφεντόνα είναι ένα πρωτόγονο όπλο κατασκευασμένο από ξύλο, συνήθως με διχαλωτή μορφή και σχοινί ή από λάστιχο και δέρμα. Έχει την δυνατότητα να εκσφενδονίζει πέτρες σε μεγάλες αποστάσεις με μεγάλη ταχύτητα. Στην αρχαιότητα χρησιμοποιούταν σε μάχες, ως όπλο που είχε την δυνατότητα να βάλλει από μακριά τον εχθρό.Η πρώτη γραπτή αναφορά για χρήση σφεντόνας γίνεται στην βίβλο στην εξιστόρηση της μονομαχίας μεταξύ Δαβίδ και Γολιάθ.

Ημέρα με λίγωση του φεγγαριού διαλέγαμε συνήθως διχάλα από αγρολιά για την κατασκευή της.Οσο για πέτρες ρίψεων πηγαίναμε στον ποταμό και διαλέγαμε όσο πιο πολλές σφαιρικές πετρούλες μπορούσαμε.Στις μπροστινές τσέπες του κοντοπαντέλονου βάζαμε τις πέτρες στην πίσω κολότσεπη την ασφεντόνα και ξαμολιόμασταν στα χωράφια για σημάδι και κυνήγι.Θύματα του κυνηγιτού μας ήταν συνήθως τα φρούτα των δέντρων και τα μικροπούλια.Για τους πιο μυημένους και πιο ευθύβολους η χαρά πολλαπλασιαζόταν γιατί είχαν την δυνατότητα να εκτελέσουν με εντολή πάντα του κατόχου του κανένα πετεινό η κανένα κουνέλι αφού οι κατοχοί του δεν είχαν την ικανότητα να τα πιάσουν..