ΣΚΟΠΟΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΑΥΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΧΑΝΙΩΝ ΚΡΗΤΗΣ.Η ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΒΑΣΗ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ,ΙΣΤΟΡΙΚΑ,ΜΟΥΣΙΚΑ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ.

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

ΡΟΥΜΑΤΙΑΝΗ ΣΟΥΣΤΑ (ΓΙΤΣΙΚΙΑ)





Ρουμαθιανή σούστα

Αναμεσώς στσι πηδηχτούς χορούς φορεί παπούτσα
που’ ναι γερά κι εφτάγερα,η ρουμαθιανή η σούστα.
Στα Παλαιά τα Ρούματα οι ρίζες τση βαστούνε
και «ρουτματσίτικη» αλλιώς τ’ αφθιά τηνέ γροικούνε.
Στα Παλαιά τα Ρούματα αθρώποι Κισσαμίτες
τσι χωργιανούς απού ’ν’ εκειά τσι λένε Ρουματσίτες.
Τα Παλαιά τα Ρούματα στση Κίσσαμος το χώμα
και Σούστα κισσαμίτικη τηνέ λαλεί το στόμα.
Και τρέχει κι άλλο όνομα στση εμιλιάς τη φλέγα
δεν έχει σάντολο χορό,σάντολο έχει αίγα.
Ο ντόπιος «σούστα γιτσικιά»,ετσά τη νοματίζει
τσ’ αίγας τα πάσα ο χορός δε ντα ανεγυρίζει.
Βοσκοί στ’ αόρι δε θωρού μόνο χιονιού τη γ-κρούστα
εκειά κατεργαρίζουνται τη γιτσικιά τη σούστα.
Οντέ χορευτακίζουνε βοσκοί θωρούνε τσ’ αίγες
και του χορού ανοίγουνε ετσά λοής οι φλέγες.
Στ’ αόρι τση αμοναξάς βοσκός και μερακλίκι
εκειά συναπαντήχνουνε κι έχουνε σιναλίκι.
Βγαίνει στην όρεξη ο βοσκός και αρχινά ταλίμια
και τον αποθαμάζουνε του αοριού τ’ αγρίμια.
Νεγογυρεύγετ’ ο βοσκός κι ανεζητά ορτάκη
το δεύτερο,τη χέρα ντου,να «κάμει ένα τζαμπάκι».
Νεγογυρεύγει δεύτερο, «μπαρή» για το χορό ντου
αντάμι να χορέψουνε το ντέρτι,το γ-καημό ντου.
Στ’ αόρι βασιλεύγει εκειά τσ’ αμοναξάς ο θρόνος
και ο μπαρής του χορευτή ενούς δεντρού ο κλώνος.
Στο χοροστάσι ο χορευτής ο πρώτος δυναμάρι
τη χέρα έχει του δεύτερου,εκειά ’χει πλήσα θάρρη.
Στη σούστα τη ρουμαθιανή οι πρώτοι δυο πετούνε
κι οι γι-αποδέλοιποι μπραγά στα ζάλα ντως κλουθούνε.
Απής ο πρωτοχορευτής τελέψει τα ταλίμια
για τη γ-κουντούρα έχει στραθιά και γίνουνται τακίμια.
Ο δεύτερος ο χορευτής πρώτος εδά πομένει
κι η σούστα η ρουμαθιανή δε στένεται να φαίνει.
ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΛΑΓΟΥΔΙΑΝΑΚΗ
ΔΕΙΤΕ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

ΑΝΔΡΙΑΝΤΑΣ ΚΡΗΤΑ ΕΘΕΛΟΝΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΥ ( ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ )




ΑΠΟ ΤΟ 1903 ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝΕ ΓΙΑ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΚΡΗΤΙΚΟΙ ΕΩΣ ΤΟ 1908 ΠΟΥ ΑΝΑΚΗΡΥΧΤΗΚΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΕΔΟΘΗΚΕ ΑΜΝΗΣΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΗΚΑΝΕ ΑΠΟ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΟΙ ΚΡΗΤΙΚΟΙ ΠOΤΕ ΔΕΝ ΕΠΑΨΑΝ ΝΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑΝΕ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ.

ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΜΗΤΡΩΟ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΤΟ 1936 ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ 494 ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΟΙ 136 ΣΚΟΤΩΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ ΜΑΧΕΣ.Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΡΗΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝΕ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΟΤΙ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙ ΜΗΤΡΩΟ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΣΑΝΕ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΟΥΝ ΑΙΤΗΣΗ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΤΩΝ ΣΤΕΛΝΟΝΤΑΣ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΕΠΕΣΑΝ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΦΥΓΑΝΕ ΑΠΟ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΟΥΝΕ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΧΑΘΗΚΑΝ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ.ΕΤΣΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ 494 ΤΟΥ ΜΗΤΡΩΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΠΕΡΙΠΟΥ 300 ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΔΕ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΣΟΝΤΟΥ ΒΑΡΔΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΦΑΚΙΑ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΝΕ ΑΜΕΣΩΣ ΟΙ ΚΡΗΤΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑΝΕ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΤΩΡΑ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Η ΠΡΩΤΗ ΕΝΤΟΛΗ ΗΤΑΝ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΑΛΛΑ ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΗΤΑΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ. ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΑ ΓΝΩΡΙΜΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΕΔΩ ΣΕ ΑΓΝΩΣΤΟ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΟΥΣ ΚΡΗΤΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟ ΣΥΧΝΑ ΑΚΟΥΓΑΝΕ ΒΛΑΧΙΚΑ ΚΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ.

ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΕ ΕΝΑΣ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΕΛΛΗΝΑΣ,ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ,ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΙΟ ΦΑΝΑΤΙΚΟΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΠΟ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΜΕΡΙΚΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ.ΤΑ ΦΑΓΗΤΑ ΤΑ ΣΠΗΤΙΑ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΠΩΣ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΑΝΕ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ.ΠΟΛΛΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΑΡΧΙΖΟΝΤΑΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΟΡΟ ΗΤΑΝ ΑΛΛΙΩΤΙΚΕΣ ΕΔΩ.ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΗΤΑΝ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΚΡΥΨΩΝΕΣ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΚΛΟΥΒΙΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΟΜΙΤΑΤΖΗΔΕΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ.ΠΑΡ ΟΛΕΣ ΟΜΩΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΗΓΕΝΕΙΣ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΣΗΚΩΣΑΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ .ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΕΣ ΜΑΧΕΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΙΣ 28 ΜΑΙΟΥ ΤΟΥ 1906 ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΛΕΧΟΒΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΤΡΕΜΠΕΝΟ ( ΒΑ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ) ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ..

Η ΜΑΧΗ ΑΥΤΗ ΕΜΕΙΝΕ ΘΡΥΛΙΚΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ ΚΑΙ ΟΣΕ ΦΟΡΕΣ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΓΙ ΑΥΤΗΝ ΤΕΛΕΙΩΝΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ

- ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ!..........

ΑΦΙΣΑ Γ.Ε.Σ.

ΑΦΙΣΑ Γ.Ε.Σ

ΕΝΑΣ ΣΥΝΕΠΩΝΗΜΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΕΚ ΑΒΔΟΥ

ΜΝΗΜΕΙΟ ΜΕΤΣΟΒΟ


ΜΕΤΣΟΒΟ.ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ,ΗΡΩΟ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΚΡΗΤΩΝ ΥΠΕΡ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ.







ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΛΥΣΣΟΓΙΩΡΓΗ ΚΑΝΤΑΝΟΛΕΩΝ-ΚΟΥΣΤΟΓΕΡΑΚΟ




Η ανταρσία το Λυσσογιώργη ή Καντανολέου στην Κρήτη (1527).

Στα 1527 σημειώνεται εξέγερση ορισμένων ορεινών χωριών έξω από τα Χανιά . Είναι ή ανταρσία τού Λυσσογιώργη, όπως αναφέρεται στα επίσημα έγγραφα της εποχής —ή τού Καντανολέου, όπως έγινε γνωστή αργότερα . Ο Λυσσογιώργης, ενεργώντας κατά τα πρότυπα των βενετικών αρχών αυτοχειροτονήθηκε διοικητής (rettore) και έδωσε τα άλλα αξιώματα σε ανθρώπους τής γενιάς του.

Αιτία της ανταρσίας ήταν οι καταχρήσεις και καταπιέσεις των κατώτερων υπαλλήλων σε βάρος των χωρικών, πολλοί από τούς οποίους αναγκάζονταν να καταφεύγουν στα βουνά και να φυγοδικούν . Η Βενετία ανήσυχη παίρνει τα κατάλληλα μέτρα: ό δόγης με την επιστολή του της 27 Απριλίου 1527 συνιστά στον γενικό καπετάνιο (capitano general) της Κρήτης Cornelio ή Cornaro να μη βιαστή, αλλά να περιμένη τις ενισχύσεις, πού θα φέρη ό στόλος. Πραγματικά ό Cornelio επί πολλούς μήνες δεν κινείται, περιμένοντας να ετοιμαστή καλά. Ακόμη στις 12 Οκτωβρίου 1527 αναφέρει στο Συμβούλιο των Δέκα ότι το δημόσιο ταμείο του Χάνδακα δεν έχει τα χρήματα, πού τού είναι απαραίτητα για να εκστρατεύση εναντίον των επαναστατών, και ότι του χρειάζονται 100 μικρά πυροβόλα (falconi). Στο μεταξύ με την υπόσχεση αμνηστείας είχε κατορθώσει να στρέψη εναντίον των ανταρτών 60 περίπου φυγοδίκους ή άλλους καταδικασμένους για εγκλήματα. Τέλος στις 19 Οκτωβρίου, ίσως μετά την συμπλήρωση των ετοιμασιών, ό δούκας τής Κρήτης Bernardino Superantio (Soranzo) μέ τούς συμβούλους του Zuan Francesco Lion και Jacomo Surian διατάζουν τον Cornelio να συντρίψη τούς στασιαστές και του εκχωρούν πλήρη δικαιοδοσία στα πολιτικά και ποινικά ζητήματα.

Έτσι στις 20 Οκτωβρίου ξεκινά ό Cornelio από το Ηράκλειο προς το Ρέθυμνο με ένα λόχο πεζικού, με τον Ανδρέα Καλλέργη και τούς οπαδούς του και με 200 «Αλβανούς», δηλαδή stradioti. Κατόπιν βαδίζει εναντίον τού Άλικάμπου, πού κατοικούνταν από 250 οικογένειες της γενιάς των Κόντων, «χειρίστων και αρπάγων», όπου επί 15 χρόνια δεν είχε πατήσει δημόσιος υπάλληλος, όπως έγραφε στην έκθεσή του της 2 Νοεμβρίου ό Cornelio, δηλαδή όπου οι αυθαιρεσίες των υπαλλήλων δεν ίσχυαν, όπως πρέπει να συμπεράνη ό ιστορικός. Οι κάτοικοι τού χωριού σκορπίστηκαν αμέσως στα απότομα και άγρια βουνά τους, όπου μετέφεραν και έκρυψαν τα πράγματά τους. Τότε ό Cornelio έστειλε 700 άνδρες με οδηγούς Σφακιανούς, για να καταδιώξουν τούς φυγάδες, ενώ ό ίδιος πήγε στο χωριό Αλίκαμπος. Εκεί παρουσιάστηκαν εμπρός του 80 φοβισμένοι κάτοικοι πού τούς έστειλε με συνοδεία στα Χανιά, ενώ άλλους 8 πού έπιασε την στιγμή πού έφευγαν τούς εξετέλεσε επί τόπου. Σύγχρονα διακήρυξε ότι όποιος ξαναγυρίση στον Αλίκαμπο δεν πρόκειται να πάθη τίποτε. Πραγματικά άρχισαν λίγοι λίγοι να παρουσιάζωνται. Κατόπιν βάδισε προς τα Κεραμειά και τα Μεσκλά, όπου επανέλαβε τα ίδια με αποτέλεσμα να παρουσιαστούν όλοι οι κάτοικοι. Των άλλων όμως χωριών δεν κατέβηκαν, γιατί προφασίστηκαν, όπως γράφει ό Cornelio, ότι ήταν μακριά . Η αλήθεια είναι ότι τα χωριά εκείνα, Άνω και Κάτω Κεραμειά, Άνω και Κάτω Ακαρανού, Άνω και Κάτω Χριστογέρακα, Λάκκοι κ.λ. αποτελούσαν την κυρία εστία των επαναστατών .

Έγιναν άραγε κατόπιν συγκρούσεις στην περιοχή των Λάκκων; Το μόνο πού γνωρίζουμε είναι ότι ό Cornelio με την επιστολή του τής 29 Νοεμβρίου ειδοποιούσε τον δόγη ότι είχε αιχμαλωτίσει πολλούς, ότι ήλπιζε να πιάση και εκείνους πού είχαν διαφύγει στα βουνά, ότι είχαν καλό τέλος οί

επιχειρισεις και οί αλλοι. ύπήκοοι. είχαν αναγνωριστει

για την ανδρεία τους. Κατόπιν ό δόγης στην απαντητική του επιστολή της 21 Ιανουαρίου 1528 συνέχαιρε τον Cornelio για την καταστολή της ανταρσίας και την «σαφή διάταξη» των στρατευμάτων, στοιχεία πού μαρτυρούν για ορισμένες στρατιωτικές κινήσεις των Βενετών και ίσως και για συμπλοκές με τούς επαναστάτες. Σύμφωνα ακόμη με τα στοιχεία αυτά ή ανταρσία εξαλείφθηκε μέσα σε 1 μήνα, μεταξύ 20 Οκτωβρίου - 29 Νοεμβρίου 1527.

Ο Cornelio σε πολύ μεταγενέστερη έκθεσή του, της 18 Νοεμβρίου 1528, αναφέρει ότι ύστερ’ από το αίσιο πέρας των επιχειρήσεών του εναντίον των επαναστατών, αναγκάστηκε να μείνη με τούς άνδρες του δυό μέρες στην χιονισμένη ύπαιθρο με τρομερό κρύο, για να πιάση τον αρχηγό τους Λυσσογιώργη, αλλά έπειτα, επειδή είδε ότι το ζήτημα αυτό δεν ήταν εύκολο και υπήρχε φόβος να κακοπάθουν οι στρατιώτες του, αποφάσισε να επικηρύξη αυτόν και τούς άνδρες του: όποιος θα τον έπιανε θα έπαιρνε 500 υπέρπυρα από το δημόσιο ταμείο και θα μπορούσε να ζητήση την αμνήστευση δύο επαναστατών· αν τον έπιαναν οι σύντροφοί του, θα αμνηστεύονταν οι ίδιοι· αν πάλιν ένας επαναστάτης παρέδιδε ένα σύντροφό του, θα μπορούσε να προτείνη αμνήστευση δύο άλλων.

Συμπληρωματικά στοιχεία αντλούμε από την αναφορά του Cornelio της 2 Απριλίου 1528 προς τον δόγη, όπου εκείνος τονίζει την ανάγκη να δοθούν ηθικές αμοιβές σε 60 περίπου ληστές καταδικασμένους και εκτοπισμένους, πού συνέπραξαν με τις βενετικές αρχές για την καταστολή της ανταρσίας είτε υπηρετώντας τους επί 5 μήνες και 9 μέρες με πίστη και αφοσίωση είτε και συλλαμβάνοντας μερικούς από τούς αντάρτες, πού τούς παρέδωσαν έπειτα στους Βενετούς· γι’ αυτό και ό Cornelio συνηγορεί με θέρμη για την παροχή των αμοιβών.

Ο αρχηγός της ανταρσίας Λυσσογιώργης με άλλους μαζί συντρόφους του διέφυγε στα βουνά, αλλά πιάστηκε αργότερα —πότε ακριβώς; —από τρεις συντρόφους του, πού τον παρέδωσαν στους Βενετούς για ν’ αμνηστευθούν και να πάρουν τα 500 υπέρπυρα, με τα οποία είχε επικηρυχθή. Τα υπέρπυρα αυτά δόθηκαν από τούς Βενετούς στους προδότες συντρόφους του Λυσσογιώργη, αλλά όχι και τα ποσά των άλλων επικηρύξεων— ζήτημα πού στενοχωρούσε τον Cornelio και ζητούσε να λυθή όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Ο Λυσσογιώργης, σύμφωνα με το μεταγενέστερο και όχι πολύ αξιόπιστο Χρονικό του Trivan, μαζί με τούς άλλους αρχηγούς οδηγήθηκε εμπρός στον Βενετό διοικητή των Χανιών και ανακρινόμενος είπε, ότι αρχηγό τον εξέλεξε ό λαός και ότι άσκησε το αξίωμά του, όπως ακριβώς και οι καταγόμενοι από τούς ευγενείς άρχοντες του Βυζαντίου πρόγονοί του, πού κυβερνούσαν το νησί, προτού έλθουν οι Βενετοί. Ο Λυσσογιώργης και οι δύο γιοί του καταδικάστηκαν σε θάνατο και οδηγήθηκαν στην αγχόνη . Από την τραγωδία αυτή ξεπήδησε το παρακάτω τετράστιχο του λαϊκού ποιητή:

Ποιος είδε Κόντη σύνδικο,

Καντανολέ ρετούρη,

και Πάτερο γραμματικό,

Μουσούρο καντσιλέρη.

Την καταστολή της ανταρσίας την κοινοποίησε ό Cornelio στους διοικητές Χανιών, Ρεθύμνου και Ηρακλείου με την εντολή να δημοσιευθή ιταλικά και ελληνικά σε όλα τα κεντρικά μέρη των χωριών .

Ο Cornelio εξετέλεσε πάνω από 700 ανθρώπους, άλλων έκοψε τα χέρια, τα πόδια και πολλούς εξόρισε στην Κύπρο, στα Κύθηρα και στην Ίο, ενώ άλλους τούς έριξε σκλάβους στις γαλέρες και άλλους —τα γυναικόπαιδα, φαίνεται— εκτόπισε στις περιοχές Ηρακλείου και Σητείας. Τα χωριά των επαναστατών καταστράφηκαν από τα θεμέλιά τους και κηρύχθηκαν τόποι ακατοίκητοι με την απειλή να θανατώνεται όποιος συλλαμβάνεται εκεί. Όσο για τον Αλίκαμπο, πού δεν ήταν φέουδο κανενός, θα πουλούνταν προς όφελος του κράτους για να καλυφθούν τα έξοδα τής εκστρατείας .

Ασφαλώς ή Πολιτεία του Cornelio θα ήταν πολύ πιο σκληρή άπ’ ό,τι την περιγράφει. Τότε έπιασε και εξόρισε στην Κύπρο τούς άνδρες του Αλίκαμπου, 100 τής γενιάς των Κόντων, οι οποίοι με αναφορά τους 9 χρόνια αργότερα, στις 15 Ιουλίου 1536, ζητούσαν την άδεια να ξαναγυρίσουν στην Κρήτη . Οι περισσότεροι έχουν διάφορα παρατσούκλια: Λούπος, Κατσούλης, Μελτζάνης, Βάρδας, Κατόπουλος, Ψαρός, Παλούκης, Τζιτζίκης, Μπούκης, Χαρδαλούπας, Κορδόχειλος κ.λ.. Ανάλογα σκληρή θα ήταν ή στάση του Cornelio και στους κατοίκους των Μεσκλών και των Κεραμειών, πού είχαν κατεβή μόνοι τους στα χωριά. Πάντως εξογκωμένη ήταν ή είδηση πού έσωζε ή προφορική παράδοση των Μεσκλών ως τα χρόνια μας ότι στην «καταστροφή του Καντανολέω» είχε γίνει γενική σφαγή των κατοίκων από τούς Βενετούς.

Παρά τα αυστηρά μέτρα του Cornelio και την οργή του, οι εκτοπισμένοι μετά την επιβολή τής τάξης άρχισαν σιγά σιγά να διαρρέουν προς τις πατρίδες τους. Θα πέρασαν όμως πολλά χρόνια, ώσπου να γίνη ό επαναπατρισμός τους και να ξαναρχίσουν την παλαιά ατίθαση ζωή τους. Έτσι ύστερ’ από 67 χρόνια, στα 1594, ό καπετάνιος τής Κρήτης Ρ. F. Pasqualigo γράφει:

«…δόθηκαν και πάλι στην αρπαγή και σε μιά ζωή πού αχαλίνωτη και αξιόποινη, δίχως να φοβούνται την δικαιοσύνη, σε βάρος των πιο αδύνατων. Όχι μόνο ληστεύουν στην ύπαιθρο και στους δημόσιους δρόμους τα ζώα, μα μπαίνουν και στα χωριά την νύχτα και στα σπίτια του ενός και του άλλου και κάνουν τις ίδιες εκείνες ληστείες, πού, όπως είναι γνωστό, χάνουν οι ληστές στην Μάρκα και στην Ρωμάνια. Ανάμεσα στους άθλιους αυτούς ή οικογένεια των Κοντών, από το χωριό Αλίκαμπο πάνω από τον Αρμυρό του Ρεθύμνου, έχει τούς πιο μεγάλους κακοποιούς, γιατί κατοικούν σε τόπο απρόσιτο, όπου μόνον από να δρόμο στενό και δύσβατο σε μήκος περισσότερο από έξι μίλια μπορεί κανένας να μπή. Οι άνθρωποι αυτοί, με τα προνόμια πού τούς τταραχώρησαν οι Έλληνες αυτοκράτορες τής Κωνσταντινούπολης, πού τα διατηρούν ακόμη, θεωρούν τούς εαυτούς των ευγενείς τής αυτοκρατορίας. Την εποχή τού παραπάνω εκλαμπρότατου Κόρνερ ήταν εκατό οικογένειες, άνθρωποι αγέρωχοι και κακοί. Εξορίστηκαν στην Κύπρο και τα υπάρχοντά τους δημεύθηκαν. Μα ύστερα από λίγα χρόνια γύρισαν στην Κρήτη και τώρα έχουν αυξηθή σε ασύγκριτα μεγαλύτερο αριθμό. Γύρισαν και κατοίκησαν στον ίδιο τόπο και ζουν περισσότερο από άλλοτε ανυπότακτοι. Εκείνοι έπειτα της γενιάς του Φούμη, από το χωριό Κεραμειά, ισχυρίζονται και αυτοί, πώς είναι ευγενείς τής αυτοκρατορίας. Πολλοί άπ’ αυτούς καταδικάστηκαν σε θάνατο για παρόμοιες στάσεις από τον παραπάνω εκλαμπρότατο Κορνάρο· οι υπόλοιποι, όλοι σχεδόν, εξορίστηκαν στην περιφέρεια του Χάνδακα και της Σητείας και το χωριό τους καταστράφηκε, γιατί βρισκόταν σε τόπο οχυρώτατο, πού ήταν μόνο δέκα μίλια μακριά από τα Χανιά. Στην ίδια θέση απαγορεύτηκε ρητά ν’ ανοικοδομήσουν πια σπίτια. Παρ’ όλ’ αυτά, με την πάροδο του χρόνου, ξαναγύρισαν και ξανάκτισαν το χωριό πιο μεγάλο και τώρα είναι τετρακόσιοι άνθρωποι, ανδρείοι βέβαια μα πολύ ανυπότακτοι και επιρρεπείς στις κακές πράξεις, πού ζουν μόνον από τις αρπαγές.

Είναι ακόμη οι Καντανολέοι από το χωριό Χριστό Γέρακα· ένας άπ’ αυτούς, εκείνο τον καιρό, ήταν τόσο θρασύς πού ανακηρύχθηκε ρετούρης και διόρισε συμβούλους, από την ίδια την γενιά του. Σήμερα όμως δεν αριθμεί πολλά μέλη, όπως οι άλλες γενιές. Είναι ακόμη οι Μουσούροι και οι Σγουράφοι, άνθρωποι με κακά φυσικά, πού κατοικούν στον Ομαλό, στο Ορθούνι και σε άλλα τριγύρω χωριά, Παρ’ όλο πού απαγορεύτηκε ρητά να κατοικούν στα οχυρότατα βουνά, όπου ή ανάβαση είναι δυσκολώτατη».

Πηγή: Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του Νέου Ελληνισμο ύ, Γ’ τομ., Θεσσαλονίκη 1968.

ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΙ



ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ ΕΚ ΖΥΜΠΡΑΓΟΥ

ΝΙΚΟΛΟΥΔΗΣ- ΛΑΚΚΟΙ
ΔΕΡΜΙΤΖΑΚΗΣ-ΤΟΠΟΛΙΑ
ΣΦΑΚΙΩΤΑΚΗΣ-ΣΦΑΚΟΠΗΓΑΔΙ

ΔΕΙΤΕ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ

Ο ΠΑΠΟΥΣ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΣΤΟΛΗ


Ο ΠΑΠΟΥΣ (ΛΑΛΟΣ) ΜΟΥ  ΚΩΣΤΗΣ  ΣΕ ΗΛΙΚΑ
18 ΕΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΣΤΟΛΗ (ΝΤΟΥΛΑΜΑ) ΚΑΙ ΜΕ ΟΠΛΟ ΜΑΝΛΙΝΧΕΡ


ΕΧΩ ΜΗΝΕΙ ΕΚΘΑΜΒΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΣΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΕΧEI ΛΑΒΕΙ ME TON ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟ ΣΤΡΑΤΙΝΑΚΗ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΡΑΤΙΝΑΚΗΣ (ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ)


ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΡΑΤΙΝΑΚΗΣ (ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ)


Γεώργιος Στρατινάκης
Ο Γεώργιος Στρατινάκης
του Δημητρίου, ήταν Κρητικός Μακεδονομάχος, από τους πρωτοπόρους του Μακεδονικού αγώνα. Γεννήθηκε στο Ορθούνιο Κυδωνίας Χανίων το 1882 με καταγωγή από τη περιοχή των Σφακίων.
Το 1903 στρατολογήθηκε από την Ελληνική κυβέρνηση (μέσω του Παύλου Μελά και Γεωργίου Τσόντου) μαζί με άλλους εννέα άνδρες από την περιοχή των Χανίων και εστάλη τον Ιούνιο του 1903 στη Μακεδονία, όπου και εκεί αποτέλεσαν το πρώτο ελληνικό σώμα που ξεκίνησε το Μακεδονικό αγώνα. Το πρώτο αυτό σώμα, αποτελούσαν οι παρακάτω: Ευθύμιος Καούδης, Γιώργης Πέρος ή Περάκης, Γιώργης Δικώνυμος – Μακρής, Λαμπρινός Βρανάς, Γιώργης Σεϊμένης, Γιώργης Ζουρίδης, Νικόλας Λουκάκης, Στρατής Μπουνάτος, Μανούσος Καντουνάτος και Γιώργης Στρατινάκης.
Αυτή η πρώτη ελληνική αποστολή παρουσιάστηκε στο Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανό Καραβαγγέλη, ο οποίος για μεγάλο χρονικό διάστημα είχε ζητήσει από την Ελλάδα να στείλει στην περιοχή ένοπλα σώματα για να μην πέσει η Μακεδονία στα χέρια των Βούλγαρων. Αυτός τους ευλόγησε και τους εξήγησε ότι ο πρωταρχικός σκοπός τους θα ήταν η αναπτέρωση του εθνικού φρονήματος των Ελλήνων της περιοχής, που κινδύνευε από τους κομιτατζήδες, που είχαν σαν σκοπό τους τη «βουλγαροποίηση» της Μακεδονίας. Πράγματι οι πρώτοι Έλληνες Μακεδονομάχοι εξόρμησαν στη περιοχή, αναγκάζοντας σε πολλές περιπτώσεις τους Βούλγαρους να σταματήσουν τις θηριωδίες τους, ενώ αναπτέρωσαν το φρόνημα των Ελλήνων. Εντύπωση στους ντόπιους έκανε και η Κρητική ενδυμασία των πρώτων ανταρτών, ενώ αναπτερώθηκε και το ηθικό τους διότι έβλεπαν Κρητικούς, οι οποίοι φημίζονταν για το θάρρος τους. Η παραμονή και δράση τους στη περιοχή μαθεύτηκε και κυνηγημένοι από τους πολυπληθέστερους κομιτατζήδες αλλά και τους Τούρκους, μετά από ένα μήνα παραμονής επέστρεψαν στην Αθήνα, αφήνοντας μάλιστα κι έναν νεκρό, τον Γιώργη Σεϊμένη, που σκοτώθηκε σε συμπλοκή με τους Βούλγαρους.
Ο Γιώργης Στρατινάκης προσαρμόστηκε γρήγορα στις συνθήκες του ανταρτοπόλεμου και μετά από τις συστάσεις για το ακέραιο του χαρακτήρα του, ο Παύλος Μελάς τον διάλεξε ως μέλος της 35μελούς αντάρτικης ομάδας που δημιούργησε για να δράσει στη περιοχή. Εκεί συμμετείχε σε όλες τις αποστολές. Στις 12 Οκτωβρίου 1904 διανυκτέρευσε στο χωριό Σιάτιστα, στο ίδιο δωμάτιο με τον Μελά, μαζί με τους Λάκη Πύρζα, Πέτρο Χατζητάση, Ντίνα Θεόδωρο και το ψυχογιό του Μελά, Βλάχο, όπου τα ξημερώματα της επομένης, μετά από υπόδειξη της βουλγαρικής συμμορίας του Μήτρου Βλάχου για τη παρουσία τους στους Τούρκους, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τουρκικό απόσπασμα 150 ανδρών. Την ώρα που ο Παύλος Μελάς βλήθηκε από τούρκικη βολή, ο Στρατινάκης ήταν δίπλα του. Οι άνδρες που βρίσκονταν μαζί με τον Μελά απέφυγαν τη σύλληψη, ενώ οι υπόλοιποι επτά που βρίσκονταν στο απέναντι σπίτι, συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στις φυλακές Μοναστηρίου.
Ο Στρατινάκης, μετά τη περισυλλογή του σώματος του Μελά και τον ενταφιασμό του στο Ζέλοβο, συγκλονισμένος επέστρεψε στην Κρήτη και δε συμμετείχε άλλο στο Μακεδονικό Αγώνα. Συνέχισε τη ζωή του ως αγρότης και το 1948 εγκαταστάθηκε στην περιοχή Λαγγός Ορθουνίου Κυδωνιάς Χανίων. Πέθανε πλήρης ημερών τον Ιανουάριο του 1972. Είχε τρία παιδιά. Ο μεγαλύτερος γιος του σκοτώθηκε στη μάχη του Βιτσίου τον Αύγουστο του 1949, ο δεύτερος έμεινε μαζί του ως αγρότης και πέθανε το 2004, ενώ ο μικρότερος είναι εν ζωή, Αξιωματικός εν αποστρατεία των Ειδικών Δυνάμεων και διαμένει στα Χανιά.
Ο Γεώργιος Στρατινάκης δεν έχει αναγνωριστεί ως Μακεδονομάχος κι ούτε είναι εγγεγραμμένος στις σχετικές επετηρίδες. Η μη αναγνώρισή του οφείλεται στο ότι ούτε ο ίδιος, ο οποίος ήταν αγράμματος, ούτε κάποιος συγγενής του δεν υπέβαλε σχετική αίτηση για την αναγνώρισή του κατά τη δεκαετία του 1930, αλλά και το 1962, όταν συντάχθηκαν οι σχετικές επετηρίδες των Μακεδονομάχων.

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΓΙΩΡΓΙΛΑΔΩΝ

ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΜΕΓΕΝΘΥΣΗ








ΔΙΑΦΟΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΙΣΣΑΜΟ


ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΜΥΗΘΕΝΤΩΝ ΣΤΗΝ ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

1. ΕΜΜ.ΒΕΡΝΑΔΟΣ

2. Μ .ΚΑΙ ΑΝΤ. ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ

3. ΙΩΑΝ. ΛΑΖΑΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ

4. ΑΡΤΕΜΙΟΣ ,ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ

5. ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ ΔΕΣΠΟΤΑΚΗΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΙΣΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕΛΙΝΟΥ

6. Ν. ΡΕΝΙΕΡΗΣ ΙΑΤΡΟΣ , ΠΑΛΑΙΑ ΡΟΥΜΑΤΑ ΚΙΣΣΑΜΟΥ

7. ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΨΑΡΟΥΔΑΚΗΣ , ΣΠΗΛΙΑ ΚΙΣΣΑΜΟΥ

8. ΑΝΤ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ ,ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΜΙΣΑΗΛ

9. ΙΩΑΝ. ΚΟΥΒΑΡΙΤΗΣ , ΜΟΥΛΕΤΕ ΧΡΥΣΑΥΓΗ ΚΙΣΣΑΜΟΥ

10. ΓΑΛΑΚΤΙΩΝ, ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ , ΨΑΡΟΜΗΛΙΓΓΟΣ ΑΠΟ ΣΕΛΙΝΟ

11. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ ΣΑΡΠΑΚΗΣ, ΒΕΡΡΑΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ

12. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΕΝΗΣ Η ΚΡΙΑΡΗΣ , ΣΕΛΙΝΟ

13. ΙΑΚΩΒΟΣ ΚΟΥΜΗΣ ΣΠΙΝΑ ΣΕΛΙΝΟΥ

14. ΦΡΑΓΚΙΑΣ ΤΣΙΣΚΑΚΗΣ ΤΣΙΣΚΙΑΝΑ ΣΕΛΙΝΟΥ

15. ΠΑΠΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗΣ, ΙΑΤΡΟΣ

16. ΙΩΑΝ. ΓΕΡΑΝΙΩΤΗΣ ΓΕΡΑΝΙ ΚΥΔΩΝΙΑΣ

17. ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ ΡΑΠΤΑΝΗΣ, ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ Ι.Μ. ΓΩΝΙΑΣ

18. ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΕΝΤΑΡΙΔΩΝ, ΑΓ.ΕΙΡΗΝΗ ΣΕΛΙΝΟΥ



1645-1649 ΦΕΥΓΙΟ

ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΚΙΣΣΑΜΟΥ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΑΝ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ ,ΚΥΘΝΟ ,ΙΚΑΡΙΑ, ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΑΚΟΜΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΕΠΩΝΗΜΑ\

ΚΟΥΡΑΚΗΔΕΣ ,ΡΕΝΙΕΡΙΔΕΣ,ΤΖΑΝΑΚΗΔΕΣ,ΜΠΙΤΣΑΚΙΔΕΣ,ΒΛΑΣΤΟΙ ΚΑΙ ΚΑΛΛΕΡΓΗΔΕΣ


3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1825 ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΣΙΜΟ ΤΟΥ ΦΡΟΥΡΙΟΥ ΤΗΣ ΓΡΑΜΠΟΥΣΑΣ

ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΙ ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ ΜΕΡΟΣ

ΜΙΧ.ΜΑΥΡΑΚΗΣ

ΜΙΧ. ΑΡΕΤΑΣ

Β.ΧΑΛΗΣ

ΙΑΚ.ΚΟΥΜΗΣ

ΜΑΡΤΙΜΙΑΝΟΣ ΠΕΡΡΑΚΗΣ

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΓΛΑΜΠΕΣ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΧΥΝΑΚΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΜΕΝΑΚΗΣ

ΠΩΛΙΟΣ ΚΡΙΑΡΑΚΗΣ

ΙΩ.ΡΟΥΚΟΥΝΑΣ

Λ.ΚΟΥΛΕΤΑΚΗΣ

ΙΩ.ΔΕΙΧΤΑΚΗΣ Η ΒΟΥΡΤΣΑΣ

Γ.ΔΡΑΚΩΝΙΑΝΟΣ

ΒΡΑΤΣΟΛΗΣ Η ΠΑΠΑΔΟΠΕΤΡΟΣ

ΜΑΝ.ΚΑΘΕΚΛΑΣ

ΑΝΤΡΟΥΛΟΓΙΑΝΝΗΣ

Ν.ΒΕΡΥΚΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓ.ΓΕΩΡΓΙΛΑΣ

ΚΑΣΤΑΝΗΣ

ΚΥΡΗΤΣΙΔΕΣ

ΓΕΩΡΓ.ΡΟΔΩΠΙΑΝΟΣ

ΦΑΛΔΑΜΗΔΕΣ

ΧΑΡΑΛΑΜΠΗΣ ΑΠΟ ΚΑΣΤΕΛΛΙ




1823- 1828 ΓΡΑΜΠΟΥΣΙΑΝΟΙ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΙΣ Η ΚΑΛΗΣΠΕΡΗΔΕΣ

ΟΙ ΚΑΛΗΣΠΕΡΗΔΕΣ ΔΡΟΥΣΑΝ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΔΕΞΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΣΕ ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ ΕΠΙΔΡΟΜΕΣ ΚΑΙ ΑΙΦΝΙΔΙΑΖΑΝ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ.

ΟΤΑΝ ΕΙΣΟΡΜΟΥΣΑΝ ΣΤΑ ΣΠΗΤΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΤΣΑΡΩΝ ΠΡΟΣΠΟΙΟΥΝΤΑΝ ΤΟΥΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΚΑΛΗΣΠΕΡΙΖΑΝ ΕΞ ΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΝΤΟΜΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΧΡΗΣΤΕΥΑΝ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΛΑΣ, Κ.ΓΕΩΡΓΙΛΑΣ ΑΔΕΡΦΟΙ ΕΝΝΙΑΧΩΡΙΑΝΟΙ

ΓΙΑΝΟΥΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΛΑΣ,ΓΙΩΡΓΙΑΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΛΑΣ ΞΑΔΕΡΦΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ

ΙΩΑΝ. ΓΕΡΑΝΙΩΤΗΣ

ΣΤ. ΓΛΑΜΠΕΣ

ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΑΘΕΚΛΑΣ.ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΛΟΥΣ ΕΝΝΙΑΧΩΡΙΑΝΟΥΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΛΑΦΟΝΗΣΙΟΥ

ΚΑΤΡΟΚΟΚΟΛΗΣ ΑΠΟ ΜΟΥΣΤΑΚΩ

ΚΟΚΟΛΟΜΑΝΩΛΗΣ. ΑΠΟ ΑΝΩΣΚΕΛΗ

ΙΑΚΩΒΟΣ ΚΟΥΜΗΣ. ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΤΗΣ Β. ΦΑΛΑΓΓΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΠΙΝΑ

ΙΩΑΝ. ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ ΚΑΙ ΟΙ 4 ΑΔΕΡΦΟΙ ΤΟΥ, ΑΡΜΕΝΟΧΩΡΙΟ

Γ.ΛΟΥΠΗΣ, Ν. ΛΟΥΠΗΣ ΑΠΟ ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟ ΡΕΘΥΜΝΗΣ

ΣΤ.ΝΙΩΤΗΣ ΑΠΟ ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟ

ΞΕΝΟΘΟΔΩΡΗΣ Ο ΜΠΡΟΣΝΕΡΙΤΗΣ

ΞΥΝΙΔΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΡΑΜΙΑΝΟΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗΣ ΕΝΝΙΑΧΩΡΙΑΝΟΣ

ΡΟΓΔΙΑΝΟΣ ΒΑΣ. ΑΠΟ ΡΟΓΔΙΑ

ΙΩΑΝ. ΧΑΛΗΣ ΑΠΟ ΘΕΡΙΣΟ

ΙΩΑΝ. ΧΟΥΔΑΛΗΣ ΑΠΟ ΒΟΥΛΓΑΡΩ ΧΟΥΔΑΛΙΑΝΑ

ΓΑΛΑΚΤΙΩΝ ΨΑΡΟΜΙΛΙΓΓΟΣ ΑΠΟ ΒΟΥΤΑ ΣΕΛΙΝΟΥ………



ΜΑΧΗ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΣΕΛΙΝΟΥ 20-21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1866

ΑΡΧΗΓΟΙ

Γ.ΚΑΜΠΟΥΡΗΣ ΑΠΟ ΚΑΛΑΘΕΝΕΣ

Ι.ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗΣ ΑΠΟ ΣΠΗΛΙΑ

ΓΙΑΝΟΥΔΟΒΑΡΔΗΣ ΑΠΟ ΠΕΡΒΟΛΑΚΙΑ

ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΙ

Γ.ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΕΝΝΙΑΧΩΡΙΑΝΟΣ

Π.Π. ΚΥΡΙΤΣΑΚΗΣ ΕΛΟΣ

ΒΑΡΔΑΝΤΩΝΗΣ ΛΟΥΣΑΚΙΕΣ

ΓΕΩΡΓΙΛΑΣ ΕΝΝΙΑΧΩΡΙΑΝΟΣ

ΜΠΑΛΑΜΠΟΣ ΓΡΑΜΠΟΥΣΙΑΝΟΣ

ΡΗΜΑΝΤΩΝΗΣ

Α.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΕΝΝΙΑΧΩΡΙΑΝΟΣ

ΑΝ.ΜΑΡΚΟΥΛΑΚΗΣ ΠΑΛΑΙΑ ΡΟΥΜΑΤΑ

ΤΖΑΝΗΣ ΚΑΡΤΣΩΝΗΣ ΜΑΛΑΘΥΡΟΣ

ΛΑΙΝΑΡΤΕΜΗΣ ΚΑΛΑΘΕΝΕΣ

ΣΓΟΥΡΟΜΑΛΛΗΣ ΚΑΛΑΘΕΝΕΣ

ΑΝΔΡΟΥΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΘΕΝΕΣ

Ι. ΣΚΟΥΛΟΥΔΗΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ, ΝΙΚ. ΜΑΝΤΑΚΑΣ ΛΑΚΚΟΙ

ΜΑΥΡΟΓΕΝΗΣ ΛΑΚΚΟΙ



ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΣΤΕΛΛΙΟΥ

20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1866 .

ΑΡΧΗΓΟΙ

ΑΝΑΣΤΑΣΟΓΙΑΝΝΗΣ

ΓΙΑΝΟΥΔΟΒΑΡΔΗΣ

Γ.ΚΑΜΠΟΥΡΗΣ

Κ. ΚΡΙΑΡΗΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΣΚΑΛΙΔΗΣ

ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΙ

ΒΑΡΔΑΝΤΩΝΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΛΑΣ

ΜΠΑΛΑΜΠΟΣ

ΡΗΜΑΝΤΩΝΗΣ



ΜΑΧΗ ΑΗ ΚΥΡ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΠΟΛΙΩΝ 1-2 ΜΑΡΤΙΟΥ 1867

ΑΡΧΗΓΟΙ

ΓΙΑΝΟΥΔΟΒΑΡΔΗΣ

Γ.ΚΑΜΠΟΥΡΗΣ

ΚΟΡΚΙΔΗΣ

ΑΝ. ΣΚΑΛΙΔΗΣ

Ι.ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗΣ

ΜΑΝΤΑΚΑΣ

Ι.ΣΠΥΡΙΔΑΚΗΣ

Κ.ΚΡΙΑΡΗΣ

Γ.ΚΟΡΚΙΔΗΣ

ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΙ

ΜΑΡΚΑΝΤΩΝΗΣ

ΑΝ.ΜΑΡΚΟΥΛΑΚΗΣ

ΓΕΩΡΓΙΛΑΣ

ΚΑΣΤΑΝΗΣ

ΚΥΡΙΤΣΗΣ

ΜΕΤΖΗΔΗΣ

ΜΠΑΛΑΜΠΟΣ

ΛΑΙΝΑΡΤΕΜΗΣ

ΦΑΛΑΓΚΑΡΗΣ

ΚΑΝΙΤΣΟΣ

ΚΑΡΤΣΩΝΗΣ

Ι.ΜΑΛΑΝΔΡΗΣ

ΝΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΜΑΡΚΟΥΛΑΚΗΣ

ΧΑΤΖΗΔΟΓΙΩΡΓΗΣ

ΜΠΟΛΑΝΤΩΝΗΣ

ΜΠΙΤΖΑΝΗΣ

Α.ΓΙΑΝΝΑΡΗΣ

Γ.ΜΠΙΚΑΚΗΣ

Γ. ΓΙΩΡΓΑΚΑΚΗΣ

ΜΑΤΘ.ΚΛΙΝΑΚΗΣ

Κ.ΚΟΝΤΑΔΑΣ

ΜΠΑΣΙΑΔΕΣ

Μ. ΜΠΙΤΣΑΚΗΣ

Κ.ΤΥΡΤΥΡΗΣ

Ι.ΦΙΩΤΑΚΗΣ



1867 ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΕΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΚΙΣΣΑΜΟΥ

ΓΕΝΙΚΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΣΚΑΛΙΔΗΣ ΠΕΡΙΒΟΛΙΑ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΜΠΟΥΡΗΣ ΚΑΛΑΘΕΝΕΣ

ΓΙΑΝΟΥΔΟΒΑΡΔΗΣ

ΑΝΑΣΤΑΣΟΓΙΑΝΝΗΣ


ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΙ


ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΡΚΑΝΤΩΝΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΕΡΥΚΑΚΗΣ ΔΗΜ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΛΑΚΗΣ ΙΩΑΝ.ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ ΑΝΤ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗΣ ΒΑΣ. ΣΚΟΥΝΑΚΗΣ ΘΟΔΩΡΗΣ ΜΠΑΞΕΒΑΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΚΑΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΟΥΦΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Γ.ΚΑΡΕΦΥΛΑΚΗΣ Γ.ΚΟΥΡΤΑΚΗΣ Γ.ΣΤΡΙΦΟΝΤΑΝΑΚΗΣ ΠΑΝ.ΓΕΩΡΓΙΛΑΣ ΠΟΛ.ΧΑΡΚΙΑΔΑΚΗΣ ΙΩΑΝ.ΜΠΛΑΒΑΚΗΣ Γ.ΚΟΥΚΟΥΓΕΡΑΚΗΣ ΜΙΧ.ΚΟΥΚΟΥΛΑΚΗΣ ΙΩΑΝ.ΜΑΛΑΝΔΡΑΚΗΣ Μ. ΚΑΡΤΣΩΝΗΣ Γ. ΜΠΑΟΥΛΑΚΗΣ Α. ΤΡΟΧΑΛΑΚΗΣ Ν. ΜΠΕΝΙΟΥΔΑΚΗΣ Ι.ΠΟΛΑΝΑΚΗΣ Ι. ΜΥΡΙΔΑΚΗΣ ΠΑΠΑ ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΔΑΜΑΚΗΣ \Μ. ΤΣΟΥΡΟΥΝΑΚΗΣ ΑΡΤ. ΠΑΠΕΤΣΑΝΑΚΗΣ Μ. ΤΡΙΠΟΔΑΚΗΣ ΣΤΕΛ. ΜΑΡΤΣΑΚΗΣ Α. ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ ΙΩΑΝ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗΣ ΑΝΑΓ. ΤΣΑΤΣΑΡΩΝΑΚΗΣ ΑΘ.ΜΥΤΑΚΗΣ ΜΑΝ. ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ ΒΑΣ. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΜΑΝ.ΚΑΤΖΟΥΡΑΚΗΣ ΙΩΑΝ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΑΝΤ. ΠΕΤΡΑΚΗΣ Γ. ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ Ι.ΠΑΠΑΔΟΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ ΡΙΖΑΚΗΣ Ι.ΚΟΚΟΛΑΚΗΣ Δ. ΚΑΡΕΦΥΛΑΚΗΣ Δ. ΙΑΤΡΟΥΔΑΚΗΣ ΤΖΑΝΗΣ ΚΑΡΤΣΩΝΗΣ Μ. ΚΟΥΜΑΚΗΣ ΣΠΥΡ. ΚΟΤΣΑΜΠΑΣΑΚΗΣ\ ΑΝΤ. ΤΕΡΕΖΑΚΗΣ \ΑΝΑΓΝ. ΤΕΡΕΖΑΚΗΣ \Μ. ΤΕΡΕΖΑΚΗΣ\ Δ. ΤΕΡΕΖΑΚΗΣ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΡΤΣΩΝΑΚΗΣ ΚΟΚΟΛΗΣ ΚΑΡΤΣΩΝΑΚΗΣ Δ.ΠΕΡΠΑΤΑΚΗΣ ΚΥΡ.ΠΕΡΠΑΤΑΚΗΣ ΜΙΧ.ΓΙΩΡΓΙΑΚΑΚΗΣ ΑΝΤ. ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ Δ. ΧΑΙΔΕΜΕΝΑΚΗΣ ΑΝΤ. ΧΑΙΔΕΜΕΝΑΚΗΣ ΑΝΑΓΝ ΦΑΝΤΑΜΑΚΗΣ (ΦΑΛΔΑΜΗΣ) Μ. ΣΧΟΙΝΟΠΛΟΚΑΚΗΣ ΑΛ.ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗΣ ΑΝΤΡΟΥΛΑΚΗΣ Γ. ΜΠΙΤΣΑΚΗΣ ΜΙΧ. ΣΚΑΛΙΔΗΣ Μ. ΜΠΑΝΤΟΥΡΑΚΗΣ ΓΕΩΡ. ΓΙΑΤΡΟΥΔΑΚΗΣ

ΑΝΑΣΤ. ΠΑΝΤΕΛΑΝΤΩΝΑΚΗΣ Β. ΚΑΣΤΑΝΑΚΗΣ ΙΩΑΝ. ΚΑΤΖΟΥΡΑΚΗΣ

ΑΡΤ. ΤΕΡΕΖΑΚΗΣ ΑΝΑΓΝ. ΛΙΓΟΨΥΧΑΚΗΣ

ΑΝΤ. ΚΑΤΕΡΟΥΔΑΚΗΣ Γ. ΠΛΕΥΡΑΚΗΣ. ΣΤΑΜ.ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ ΚΑΣΤΑΝΑΚΗΣ



1897 24-31 ΜΑΡΤΙΟΥ

ΕΚΠΟΡΘΗΣΗ ΠΥΡΓΩΝ ΚΟΥΝΟΥΠΙΤΣΑΣ ΚΑΙ ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ

ΠΡΟΣΩΠΑ

ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΣΚΑΛΙΔΗΣ

ΑΡΧΗΓΟI

Γ.ΓΙΑΝΟΥΔΟΒΑΡΔΗΣ ΠΕΡΒΟΛΑΚΙΑ

Γ.ΚΑΜΠΟΥΡΗΣ ΚΑΛΑΘΕΝΕΣ

ΑΝΔΡΟΥΛΟΚΟΚΟΛΑΚΗΣ ΚΑΛΑΘΕΝΕΣ

ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΙ

ΑΝΟΥΣΑΚΗΣ ΒΑΡΔΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΤΣΩΝΗΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ ΚΑΣΤΑΝΗΣ ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΛΑΙΝΑΡΤΕΜΗΣ ΛΙΟΝΑΚΗΣ ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ ΜΑΡΚΑΝΤΩΝΗΣ ΜΑΡΚΟΥΛΑΚΗΣ ΜΗΝΙΩΤΗΣ ΜΙΧΕΛΑΚΗΣ ΜΠΑΛΑΜΠΟΣ ΜΠΑΛΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΤΑΚΗΣ ΜΠΙΤΖΑΝΑΚΗΣ ΜΠΟΜΠΟΛΑΚΗΣ ΠΑΤΗΝΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΠΡΩΙΜΟΣΗΦΗΣ ΡΑΙΣΗΣ ΡΗΜΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΑΛΙΔΗΣ ΣΚΟΥΛΟΥΔΗΣ ΣΦΑΚΙΩΤΑΚΗΣ ΦΩΤΑΚΗΣ

------------------------------------------------------------------